Het Rietschot in het Buurserzand

Onderste laag boven

Het is nu haast niet meer voor te stellen dat die grote vlakte, het Rietschot tot 2003 nog landbouwgebied was. Na onderzoek verwijderden we de bovenste bodemlaag van 20 tot 30 cm, meststoffen zoals fosfaat en stikstof verdwenen hiermee ook. We dempten sloten zodat het  water langer in het gebied bleef. We herstelden oude vennen en heidegronden. En binnen enkele jaren popte er weer van alles op uit de onderste bodemlagen.

Parnassia

Het uitzichtpunt Rietschot maakten we in de vorm van een parnassiabloem. Een zeldzame plant die houdt van een voedselarme bodem. Hier vond hij een plek. Vijf hartvormige bladeren vormen de bloemkroon. Je kunt aan de bloem zien hoe lang ze bloeit: elke dag gaat er een meeldraad naar buiten open staan. 

Nieuwe jeneverbessen

Jeneverbessen zijn in Nederland maar op enkele plekken te vinden en daarom zijn wij altijd bijzonder blij met nieuwe aanwas. Af en toe poppen ze hier als eigenwijze mini-coniferen uit de grond. Het is een langzame groeier. Het duurt tientallen jaren voordat een struik een beetje formaat heeft.

Paars bloemenveld

De rietorchis houdt van natte voeten en zorgt in  het voorjaar voor de paarse accenten in het veld. De rietorchis is niet beschermd in Nederland maar wel bijzonder. Eerder zag je nog wel eens orchideeën in natte graslanden. Door ontwatering is dat nu veel minder.

Vleeseter

Het kleine, dieprode plantje ronde zonnedauw is een vleesetende plant. Aan de bladeren zitten klevende druppels. Deze dauwdruppels trekken insecten aan. Als de insect eenmaal op het plantje geland is, sluiten de bladeren zich. Het plantje heeft het eiwit van de insecten nodig als voedsel.

Der Alte, een stoertje

In de vroege ochtend of tegen zonsondergang heb je grote kans dat je ‘ Der Alte’ ontmoet of een van zijn nazaten. Een bok die we jarenlang aantroffen in dit deel van het Buurserzand.  Echt een stoertje die niet gauw de benen neemt. Op deze plek heb je trouwens zeker een grote kans op de ontmoeting met een ree, in het Buurserzand is jagen verboden en voelen reeën zich thuis. Elk jaar tellen we ongeveer honderd reeën.

Geelgors

Aan de overkant van de Stendermolenweg zijn kleine akkers. Hier verbouwen we granen als gerst en boekweit. In de zomer een kleurenpalet als bloemen zoals klaproos, korenbloem en kamille de akkerranden opvrolijken. De geelgors laat zich dan vaak zien als hij zich tegoed doet aan de zaden. Ook patrijzen willen er nog wel eens parmantig rondstappen.