Hoe was jouw weekend?
Een veelgestelde vraag op maandagochtend. Ik moest afgelopen weekend werken. En dat was geen straf. Want hoe fijn is het om mensen te zien genieten. Met de natuur als décor kun je prima een klein feestje maken. Afgelopen weekend was het voor ons zo’n feestje. Alles klopte. Een bijzondere combinatie van wandelen, muziek en natuur.
Hoe het zo kwam
Enkele weken geleden liep ik met Double6 het wandelconcert op landgoed Twickel mee. Een heerlijke wandeling. De stops onderweg werden gevuld met anekdotes en liedjes uit het leven van Boudewijn de Groot aangevuld met een hapje en drankje. Eenvoudiger kon niet en mooier ook niet. Afgelopen zaterdag hezen de heren van Double6 de gitaar weer op de rug … hup, het Buurserzand in.
Je verwacht het niet … maar ik kan ook mijn mond houden
We liepen van De Bommelas naar het Buursermeertje. Ik wilde nog van alles vertellen onderweg over de Bonanzabult, de zeldzame jeneverbessen en de markesteen. Maar je verwacht het vast niet …. Ik hield mijn mond.
De groep was niet te groot en al wandelend ontstaan er dan gesprekken tussen mensen die elkaar niet kennen. Ik geniet ervan. Ik hoorde achter mij zelfs enkele mensen samen wandelend zingen.
Jumping Bambi’s bij de prijs inbegrepen
Ik liep naast een dame die vertelde over de omslag die ze had gemaakt in haar werk. Een echte carriereswitch.
Ik vertelde haar hoe het zo kwam dat ik mijn pumps verruilde voor wandelschoenen en zo kuierden we verder. Rechts van ons staken ineens de oortjes van een ree boven het hoge gras uit en we zagen zelfs enkele kleine ‘Bambi’s’ langs de bosrand springen. Wowwww … zo vaak gezien en altijd weer mooi! Gewoon bij de prijs inbegrepen ;-) De groep was even stil. En ook dat was goed.
Ook tante Julia en meester Prikkebeen waren erbij
Onder de gouden hemel bij het Buursermeertje
We lieten de verdronken vlinder bij het Buursermeertje achter. En na de laatste noten van ‘onder de gouden hemel’ vertrokken we naar de laatste stop, het Rietschot. Malle Babbe werd gespeeld met ondergaande zon en de vogels tjilpten net zo hard mee. De gitaren werden weer op de rug gehezen en met Malle Babbe, de president en tante Julia in ons hoofd wandelden we neuriënd terug naar De Wakel, vergezeld van de laatste zonnestralen. Wat een mooie avond!
Het vervolg ….
Om half elf ‘s avonds was ik weer thuis. Het succes deelde ik met de thuisblijvers. Maar ja, als je er zelf niet bij bent geweest laat een sfeer zich moeilijk omschrijven … ‘Ja, zo mooi …. Ze zongen ‘Verdronken vlinder’ bij het Buursermeertje en ‘malle Babbe’ met ondergaande zon … en … en … Ze keken een beetje wazig terug.
Op zondag kwamen er al allerlei leuke berichten voorbij op social media en ik besloot op zondagavond om dan toch maar de vlog te monteren. Kon ik het nog een keer beleven en anders was het mosterd na de maaltijd. En zo was ook de zondagavond gevuld met werk. Dat moet ik weer gaan compenseren met vrije tijd.
Even over nadenken …
Mooi eigenlijk dat ik met mijn werk de vrije tijd van anderen bijzonder mag maken en daar zelf van mag meegenieten. Je zou het haast geen werk noemen.….
Wil je ook een keer mee? Hou de agenda in de gaten en volg ons op social media.
Onder de gouden hemel ....
