Ga direct naar inhoud
Nieuws

Dagboek van een eilandwachter op Marker Wadden

11 februari 2019 | Natuurmonumenten

Vrijwilliger Hans van Amstel doet verslag vanaf Marker Wadden. Hij verbleef een week lang op het nieuwste stukje Nederland.

tent

Sinds de openstelling van het Haveneiland in september 2018  verblijven er regelmatig eilandwachters op Marker Wadden. Zij verwelkomen bezoekers en houden een oogje in het zeil. Hans van Amstel verbleef er afgelopen november. Een week vol wind, insecten en boten.

Polaris

‘De eerste inspectieronde deed ik met de Polaris, een soort terreinwagen. Heel handig om je op een relatief snelle manier over het eiland te verplaatsen. Hij haalt zo’n 20 km per uur. En zeker als het koud is, kun je beter met de Polaris op pad dan met de mountainbike. Alle vier uitzichtpunten langs geweest. Erg rustig, zowel qua vogels als qua mensen. Heel indrukwekkend, die tocht. Dan merk je vooral de uitgestrektheid van het Haveneiland.’

Worteltrekkers

‘Bezoek gehad van een boswachter en drie vrijwilligers die boomwortels uit de grond trekken. Zo wordt voorkomen dat het eiland snel volgroeit met wilgen. Wekelijks trekken ze wortels uit de grond zodat het eiland zijn openheid behoudt. Dat is hard nodig, want wilgen krijgen hier snel voet aan de grond. Later kwam ook een solozeiler op bezoek. Het registreren via BlueWater had hij al geregeld.’

Insecten

‘Met de Polaris heb ik insectenonderzoeker Liesbeth Bakker aan de noordkant van het eiland afgeleverd. Zij onderzoekt de aanwezigheid van insecten op Marker Wadden en vangt ze met behulp van een insectententje. Dit zou de laatste meting zijn, maar wat bleek … er zaten nog heel veel insecten in het ethanolpotje. Dus eigenlijk jammer om die meting nu af te breken. Ik heb daarop ethanol gehaald en het potje opnieuw gevuld.’

Slaapzakken

‘Terwijl het al bijna donker is, legt een groot schip van meer dan 15 meter aan in de haven.  De bemanning in professionele zeilkleding wilde graag een overnachting boeken op Marker Wadden. En ze wilden graag aan land een tipitent met een houtkacheltje opzetten. Maar het eiland is nu alleen tussen zonsopgang en zonsondergang toegankelijk. Des te vreemder om ’s avonds toch twee opvarenden aan te treffen in uitkijktoren de Steltloper. Ze lagen slaapzakken met rugzakken naast zich. Ik heb daarop aangegeven dat dat absoluut niet de bedoeling was en hen teruggestuurd naar het schip.

Later in de week ankerde nog een ander schip bij Marker Wadden, wat niet mag. Maar zonder boot was daar niet veel aan te doen. Contact met de politie wilde niet lukken. Zo kregen de 'ankerboefjes' toch hun zin. Leermomentje heet dat.'

Gezellige drukte

In het weekend was het heel gezellig in de haven. Leuke mensen, leuke gesprekken. Het aanbod om aan boord nog een biertje te komen drinken, heb ik toch maar vriendelijk afgeslagen. Ik was immers in functie. Ook arriveerde er twee grote schepen die bij de chartersteiger aanmeerden. Het gezelschap bestond uit vrijwilligers van Sail-Wise. Een organisatie die met gehandicapten aan boord zeilt. Zij hadden voor hun jaarlijkse uitstapje besloten om naar Marker Wadden te gaan. De volgende dag was het ook een komen en gaan van schepen. Bijna allemaal om nog van het schitterende weer te genieten. Windstil, dus voor zeilers niet zo, maar met 10°C op de thermometer leek het wel voorjaar.

'We waren maar één week op Marker Wadden, maar door alle nieuwe ervaringen leken het er wel drie. Die week echode  nog een tijdje na. Je merkt dat je echt op een andere planeet gewoond en gewerkt hebt. Een bijzondere ervaring. Volgend jaar word ik zeker nog een keer wadwachter.'

 

Hans van Amstel, wadwachter op Marker Wadden

 

Natuurmonumenten