Ga direct naar inhoud
Natuurgebied

Nationaal Park Loonse en Drunense Duinen

    • Eten en drinken
    • Fietsen
    • Hardlopen
    • Mountainbiken
    • Geschikt voor rolstoel
    • Wandelen
  • Bekijk alle routes
De Loonse en Drunense Duinen

Vrij spel voor zand en wind

Is mijn hoofd vol? Dan wandel ik naar de stuifzandvlakte van de Loonse en Drunense Duinen. Daar kom ik tot rust. De wind heeft er vrij spel en blaast moeiteloos mijn gedachten weg. Zo heb ik weer alle ruimte om te genieten van het zand, de heide en de bossen. Ga je mee?

Irma de Potter
Irma de Potter

Boswachter van dit gebied

Meer over Nationaal Park Loonse en Drunense Duinen

Over het gebied

In de Loonse en Drunense Duinen vind je bos, heide en vooral veel zand. Het is een van de grootste stuifzandgebieden van West-Europa. De wind kan op veel plekken ongestoord waaien en dat zorgt voor een steeds veranderend landschap. Door het in 1921 aan te kopen is het al 100 jaar beschermd en kunnen we nu nog van deze Brabantse Sahara genieten. 

In het wandelrouteboekje van dit gebied lees je meer over 100 jaar natuurbeheer van de Loonse en Drunense Duinen.

Op de zandvlakte mag je struinen. Er is dus volop ruimte om uitgebreid op pad te gaan. Verwonder je over de ondergestoven bomen, geniet van de tjirpende veldkrekels en les je dorst bij een van de vele cafés of restaurants aan de rand van dit natuurgebied. Wandelen, fietsen of te paard: het kan hier allemaal. Met de wind in je haren en het zand in je schoenen. Misschien kom je de schaapskudde wel tegen. De schapen houden de heide kort en vreten jonge boompjes weg. Zo houden ze het gebied open. Wil je weten waar je ze kunt vinden? Kijk dan eens op hun eigen facebookpagina!

Wat maakt de Loonse en Drunense Duinen bijzonder?

De Loonse en Drunense Duinen heeft nog op 270 hectare stuifzand. Dat zand zorgt voor nogal extreme omstandigheden: de bodem is droog en voedselarm. Het verschil in temperatuur tussen dag en nacht kan oplopen tot wel 50 graden Celsius. Dat zorgt voor een unieke flora en fauna. De dieren en planten hebben zich aangepast of voelen zich juist thuis bij droogte, schraalheid en temperatuurschommelingen. Zandzegge en diverse korstmossen, bijvoorbeeld. En de levendbarende hagedis, zandloopkevers en zandbijen. Allemaal soorten die houden van zand.

Hoe komt dat zand in de Loonse en Drunense Duinen?

In de laatste IJstijd bliezen de poolwinden zand vanuit het noorden naar Brabant, waar het in dikke pakketten bleef liggen. Lange tijd was deze zandvlakte met oerbossen bedekt. Tot in de veertiende eeuw de bomen werden gekapt door mensen. Die gebruikten het hout als brandstof. De kale vlakte vulde zich met heide, waar de boeren hun vee op liet grazen. Deze intensieve begrazing en het plaggen van de bodem putte de bodem uit. Hierdoor kreeg het zand vrij spel. Lange tijd was het zand een groot probleem voor de bewoners. Dorpen en akkers dreigden eronder te verdwijnen. Er werden bomen aangeplant, die het oprukkende zand een halt moesten toeroepen. Daarvan zie je vandaag de dag nog de sporen: vind de ondergestoven bomen die alleen met hun kruinen nog boven de zandheuvels uitpiepen.

Werken aan natuurherstel

De natuur in de Loonse en Drunense Duinen staat onder druk. Leefgebieden van allerlei planten en dieren verslechteren, waardoor soorten dreigen te verdwijnen. Vanwege de beschermde Natura-2000 status van het natuurgebied kan Natuurmonumenten de komende jaren extra maatregelen uitvoeren om de natuur te versterken.

Maatregelen Programma Natuur

 

 

 

 

Nationaal Park Loonse en Drunense Duinen

Agenda

Bezoekersinformatie

Bereikbaarheid

Nationaal Park Loonse en Drunense Duinen

Nieuws

Direct naar

Nationaal Park Loonse en Drunense Duinen

Wat wij hier doen

Open vlakte en cultuurhistorie

Rond 1850 bestond natuurgebied de Loonse en Drunense Duinen uit 1.400 hectare stuifzand. Daar is slechts 270 hectare van over. Als we niets doen, groeit het stuifzand dicht en gaat dit unieke landschap verloren. Natuurmonumenten zorgt dat het zand kan blijven stuiven, bijvoorbeeld door schapen te laten grazen. Zij eten jonge boompjes weg. Zo blijft de vlakte open en houdt de wind vrij spel. Natuurmonumenten beschermt ook de cultuurhistorie van het gebied en zorgt voor het onderhoud van de paden. Zo kan iedereen hier blijven genieten.

Help meeLees de Natuurvisie