Vogels tellen op de Reten
Elk seizoen is er wel wat aan vogels te zien op de Turfvaartse landgoederen. Dat weet vrijwilliger Kees Baselier als geen ander. Samen met de andere leden van de vogelwerkgroep KNNV Roosendaal worden in meerdere gebieden, in alle seizoenen, vogels geteld. “Nu kunnen we de wintergasten zien als de koperwiek, kramsvogel en de nieuwsgierige roodborsten uit Noord Europa. Het gezang van de laatste soort is overal te horen”.
De ‘EuroBirdWatchtelling’, een grote, grensoverschrijdende trektelling in het najaar, is achter de rug. “Begin oktober zitten we in de najaarstrek. Dan blijven vogels net even wat langer hangen in een gebied. Ze hebben geen drang tot broeden meer”. De ideale omstandigheden om te tellen! Hoe anders is dat in het voorjaar: “Vogels willen zo snel mogelijk naar hun broedgebied”.
Kees Baselier volgt met zijn collega’s al drie jaar de trek in de Reten. In dit natuurgebied vlakbij Zundert vind je graslanden, akkers en heide. De Reten verbindt de Oude Buisse Heide met Landgoed De Moeren. “Het is heel leuk om in hetzelfde gebied te tellen. Zo merk je verschillen op, al is dat ook afhankelijk van de weersomstandigheden. Nu was er bijvoorbeeld zuidwesten wind. Als vogels tegen de wind in, door de regen moeten vliegen, ga je weinig tellen. Daar zijn ze niet zo happig op”.
Zeearend
Klapper tijdens deze telling was de zeearend. Deze grote roofvogel zoekt gebieden op waar water is. “Ze pakken eenden en ganzen, die gaan niet voor een koolmees!” Door de aanleg van vennen heeft de zeearend ook de Reten gevonden. Het zijn vooral jonge exemplaren die hier een bezoek brengen. “Deze ‘hangjongeren’ zijn nog op zoek naar een partner en vaste plek. Het kan nog wel drie, vier jaar duren voordat ze zich ergens definitief gaan vestigen”.
Een andere vogel die er in de afgelopen zomer hier uitsprong, was de grauwe klauwier. Deze broedvogel houdt van ruige, halfopen gebieden met hier en daar wat jonge bomen. Ze eten insecten en ook hagedissen, kleine zoogdieren en jonge vogels. De naam 'klauwier' slaat op de gewoonte van de vogels om prooidieren op te hangen aan de doornen van stekelige struiken en die later op te eten. “Hier op de Reten zijn twee broedkoppels gezien. En nu gaan we kijken wat de winter in petto heeft”.
