Meehelpen met monitoring muurhagedis
Vorig jaar zijn er 80 inheemse muurhagedissen verhuisd van het Frontenpark naar de Oehoevallei op de Sint-Pietersberg. Doel van dit project is om het leefgebied van de muurhagedis in Maastricht uit te breiden. Samen met jou willen we onderzoeken of de muurhagedissen zich thuis voelen op de Sint-Pietersberg.
De eerste groep verhuisde muurhagedissen lijkt zich inmiddels goed thuis te voelen op de zon beschenen mergelwanden van de Oehoevallei. Lees hier meer over het project.
Regelmatig gaan reptielendeskundigen kijken hoe het met de verhuisde muurhagedissen gaat. Zij geven dan de locatie, het geslacht en de geschatte leeftijd door. Dit noemen we monitoring. Met behulp van deze gegevens kunnen we zien hoe het met de muurhagedissen gaat en dus ook of het project slaagt. De hoop is dat de dieren vanuit de Oehoevallei op verkenning gaan naar aangrenzende geschikte leefgebieden.
Om te onderzoeken of dit lukt, kunnen we ook jouw hulp gebruiken.
Meehelpen met monitoring
Naast reptielendeskundigen kunnen nu ook omwonenden en bezoekers van natuurgebied Sint-Pietersberg waarnemingen doorgeven. Met behulp van deze waarnemingen kunnen we zien hoe het met de muurhagedissen gaat en of ze hun leefgebied aan het uitbreiden zijn. Meedoen is eenvoudig, volg onderstaande stappen en doe mee:
- Zie je een muurhagedis, maak een foto!
- Bekijk de foto en beoordeel of het echt een muurhagedis is. Gebruik hiervoor bijvoorbeeld de app OBSIdentify of lees de onderstaande beschrijving.
- Is het een muurhagedis? Ga naar deze pagina of scan onderstaande QRcode en voer de locatie van jouw waarneming in mét de foto.
Let op: Blijf op de paden. Zo bewaar je de rust voor de muurhagedis en andere dieren op de Sint Pietersberg.
Hoe herken ik de muurhagedis?
Op de Sint-Pietersberg komen twee soorten hagedissen voor. De muurhagedis en de hazelworm. De muurhagedis is een behendige beklimmer. Dit zie je aan de bouw van zijn lichaam; slank, een lange staart voor het evenwicht tijdens het klimwerk en lange tenen en nagels waarmee hij houvast heeft op rotsen. Baby-hagedisjes zijn zo’n 5 cm lang, terwijl een volwassen dier tot 19 cm kan groeien. De rug is bruinig en gevlekt. De buik van een mannetje is prachtig oranjerood, die van een vrouwtje lichtgelig. De hazelworm is een pootloze hagedis en lijkt meer op een slang. Beide soorten zijn dus goed uit elkaar te houden.
Soms worden hagedissen en salamanders weleens verwisseld. Hagedissen leven echter altijd op het land en zijn het best te herkennen aan de gladde schubben en zijn veel sneller als een salamander.
Waar kan ik ze tegen komen?
Muurhagedissen kunnen flinke afstanden afleggen. We verwachten dan ook dat de dieren vanuit de Oehoevallei gaan trekken naar andere plekken in de ENCI-groeve of buiten de groeve bijvoorbeeld op mergelwanden, gebouwen, boomstronken of bermen. Afhankelijk van het weer zie je deze zonaanbidder half verscholen tussen de stenen, op de stenen of in de vegetatie. Omdat de dieren schichtig zijn is het belangrijk de plek rustig te benaderen. Soms verklapt een hagedis zich door een ritsel tussen de vegetatie.
Vervolg
Jaarlijks zullen we een overzicht delen van alle waarnemingen. Meld je hier aan voor de nieuwsbrief over de ontwikkelingen in natuurgebied Sint-Pietersberg, zo blijf je op de hoogte.
Dit project wordt uitgevoerd met financiële steun van: De Provincie Limburg, gemeente Maastricht en het Elisabeth Strouven Fonds.
Laat de natuur leven. Help mee en bescherm de natuur in Nederland.