Eli Heimansroute voor de smartphone

Welkom op deze markante lokatie in het Geuldal!

Deze graanmolen met waterrad uit begin 1800 is nu twee keer per maand geopend, als de vrijwillig molenaars het graan malen. Vroeger was dit een volmolen om wol te vollen. Hier gebruikte men onder andere ranzige boter en urine voor. Vanwege de stank stond de molen buiten het dorp!

Dit monument is voor bezoekers van het Geuldal een prachtige pleisterplaats, maar voor dieren is het ook een mooie plek. De gekraagde roodstaart, nestelt hier bijvoorbeeld tussen de stenen.

Heel veel akkers en velden in Zuid-Limburg worden al eeuwenlang omringd door hagen. De eerste hagen waren bedoeld om huizen, akkers en weilanden met hoogstambomen te beschermen tegen vee en ongewenst volk. De hagen zijn van groot cultuurhistorisch belang omdat ze laten zien hoe onze voorouders het landschap inrichtten en waarom ze dat deden. Tegenwoordig bieden de hagen nog steeds bescherming: vele soorten dieren en planten vinden er een nest- voedsel- of beschuttingsplek. 

Groene snelweg

De hazelmuis is één van de dieren die enorm gebaat is bij deze groene linten. Deze schattige, maar zeldzame muis klimt door de struiken op zoek naar voedsel. Daarnaast zijn hagen een goede broedplek voor vogels, zoals de merel, geelgors en heggenmus. Ook insecten en planten zoals aronskelk, sleutelbloem en koninginnenkruid en insecten zijn onderdeel van de natuur in de hagen. Zij zorgen voor goede verbindingen in het landschap zorgen en vormen een soort groene snelweg. Een aaneengesloten netwerk van heggen kan daarom van groot belang zijn voor de verspreiding van planten en dieren in ons cultuurlandschap. Deze natuur- en cultuurwaarden zijn allebei belangrijke redenen voor Natuurmonumenten om zich daarom in te zetten voor het behoud van deze tientallen kilometers van groene linten.  

Limburg is rijk aan religieus erfgoed: kerken, kloosters, kapellen en wegkruisen. Vooral de wegkruisen zijn zeer typerend in het Zuid-Limburgse landschap, die voortkomen uit de rijke katholieke geschiedenis. Vaak werden deze kruisen geplaatst door boeren, rijke omwonenden of verenigingen. ter bescherming van de oogsten, om status ui te dragen of uit eerbied. Reizigers konden hier even bezinnen en werden zich op een symbolische manier weer bewust dat zij op deze kruising een keuze kunnen maken waar ze naartoe gaan.  Het onderhoud gebeurt vaak door particulieren, stichtingen en door Natuurmonumenten.