Een klein insectenparadijs (Blog6)
Op een klein eiland, middenin de Waddenzee verwacht je geen rijke insectenfauna. Zeker niet in een jaar dat inmiddels landelijk bekend staat als insectenarm. Toch is Griend vrijwel altijd een interessante plek voor vlinders, hommels, bijen en veel andere insecten.
Insecten op naam brengen
Wat op soort gedetermineerd kan worden hangt mede af van de kennis van de vogelwachters. Het meest opvallend zijn natuurlijk de vlinders. Ook dit jaar worden geregeld de atalanta, dagpauwoog, distelvlinder, kleine vos en het icarusblauwtje gezien. Daarnaast vallen enkele prachtige nachtvlinders, waaronder de grote beer en de st jacobsvlinder op. Ook de moshommel wordt geregeld gezien en bijzonder is de vierkleurige koekoekshommel. Het is een typische bossoort die je op Griend niet verwacht.
Op 13 juni doen de vogelwachters een bijzondere waarneming. Iets wat ze nooit eerder hebben meegemaakt. Rond een kleine meidoornstruik vliegt een wolk atalanta’s. Een fatsoenlijke telling van het aantal is niet mogelijk, maar naar schatting gaat het om meer dan 100 individuen. Wild cirkelen ze rond de struik en dwarrelen om elkaar heen. Af en toe landt een tiental dieren bij elkaar in de struik. Het is niet duidelijk wat hier aan de hand is. Waarschijnlijk gaat het om paargedrag en jagen de mannetjes achter de vrouwtjes aan. In elk geval is de waardplant van deze soort, brandnetel, in de directe omgeving aanwezig om eitjes af te zetten.
HVP-tellingen
De vaste lezers van deze rubriek zullen het wel weten: elke maand wordt er een zogenaamde Hoogwater Vluchtplaats Telling uitgevoerd om de aantallen wadvogels te tellen die tijdens vloed op Griend rusten. Naast lokale broedvogels gaat het vooral ook om soorten die in Arctische streken broeden en zuidelijk overwinteren. Tijdens de trek gebruiken die de Waddenzee als tussenstop. Tijdens de telling in mei zijn de ‘arctische soorten’ nog in groot aantal aanwezig, ze moeten nog even wachten tot de broedgebieden sneeuwvrij zijn. Maar in juni zijn ze nagenoeg verdwenen (zie tabel).
Drieteenstrandlopers in zomerkleed, klaar om te vertrekken naar de arctische broedgebieden
Monitoring langs de vloedmerk
Wekelijks lopen de vogelwachters tijdens laag water over het strand rond het eiland om te kijken wat er zoal is aangespoeld. Het belangrijkste doel is het tellen van dode vogels. Die worden vervolgens begraven om te voorkomen dat ze later opnieuw geteld worden. De verzamelde gegevens worden gebruikt om inzicht te krijgen in sterfte onder de verschillende soorten, mede om in een vroeg stadium op de hoogte te zijn van eventuele uitbraken van vogelgriep. Zowel bij eventuele zieke vogels als bij dode individuen wordt daarom speciaal gekeken naar kramphoudingen die bij deze ziekte optreden. Tot op dit moment kunnen we zeggen dat het aantal gevonden vogels betrekkelijk gering is. Totaal werden niet meer dan een 50-tal dode individuen gevonden, verdeeld over 14 soorten. Gezien het grote aantal op Griend aanwezige vogels is dit een gering aantal. De enige kanttekening die hierbij gemaakt moet worden is het relatief grote aantal dode eiders (19). Tot op heden zijn er geen duidelijke aanwijzingen voor de aanwezigheid van vogelgriep, omdat deze ziekte uitsluitend op basis van pathologisch onderzoek met zekerheid kan worden aangetoond.
Tekst: Jan Veen
