Ga direct naar inhoud

Herstel Leuvenumse beek

Dwars door de Leuvenumse bossen stroomt de Leuvenumse beek. De naamgeving is wat verwarrend: zowel bovenloops als benedenloops heet dezelfde beek de Hierdense beek en op landgoed Staverden draagt hij de naam Staverdense beek. Alles bij elkaar is deze beek de langste van de Veluwe. Hij ontspringt bij het Uddelermeer om 17 kilometer noordelijker en 27 meter lager uit te monden in het Veluwemeer, bij Hierden.

Waterranonkel in de Leuvenumse beek

Waterkwaliteit

De afgelopen jaren werkten Waterschap Vallei en Eem, provincie Gelderland en Natuurmonumenten samen aan een betere waterkwaliteit van de beek. Dat was hard nodig, want met name de intensieve veehouderij rondom Uddel en Elspeet heeft negatieve gevolgen gehad voor de flora en fauna rondom de Hierdense beek.

Oude loop terug

Naast de betere waterkwaliteit kreeg de Leuvenumse beek ook zijn oude loop weer terug. En dat met beperkte machinale ingrepen, de natuur zelf gaf mede vorm aan het hernieuwde beeklandschap. Op zeven plaatsen werden in de bedding hopen zand gelegd, afkomstig uit het nabijgelegen Hulshorsterzand. Het water transporteerde het zand en zo ontstond een ondiepere bedding. Al slingerend zoekt de beek nu zijn weg door het bos en stroomt vrijelijk over. Een nieuw, dynamisch beekdal dat veel meer water vasthoudt dan voorheen. Vooral bij heftige regenval kunnen ineens flinke stukken bos onder water komen te staan, waarna het water geleidelijk afzakt naar het grondwater. Zo draagt het systeem bij aan de waterconservering en voorkomt het eventuele wateroverlast benedenstrooms.

Beekprik

Planten en dieren profiteren van de natuurlijker processen en de verbeterde waterkwaliteit. Zo is een zeldzame vissoort teruggekeerd, de beekprik, en ook een zeldzame wants, de beeksigaar. Verder groeien langs de oever typische waterplanten als gele lis, egelkop en grote waterranonkel.

Beekprik in de Leuvenumse beek

Bezoekersinformatie

Bereikbaarheid