Wandelroute Bosch en Duin, vlak bij Udenhout

Een andere boom die je veelvuldig ziet is de douglasspar. Hoewel zijn naam anders doet vermoeden, behoort deze ook tot de dennensoorten! Het is een snelle groeier, die vooral is aangeplant voor zijn hout en de verwerking daarvan in de meubelindustrie. De naalden ruiken heel fris. Wrijf maar eens ’n aantal naalden tussen je handen! De douglasspar heeft karakteristieke dofbruine en rolronde kegels die 5-8 cm lang en circa 2,5 cm breed zijn.

Geluiden in het bos

Blijf ook eens staan en wees dan een paar minuten stil. Welke geluiden hoor je allemaal? Zingende vogels, krakende bomen in de wind, geritsel tussen de blaadjes?

Let hier even op de fietsers! Na een klein stukje fietspad, zie je een prachtig heideveld aan je rechterzijde.

Duik dan weer het bos in en geniet ongeveer 100 meter verder op de route vanaf het bankje van een ander heideveldje. Een mooi rustmomentje, voor je het mulle stuifzand inloopt.

De heidegebieden zijn kwetsbaar, vanwege de dieren en planten die hier leven. Blijf dus nog even op het pad, in het zand kun je zo wél struinen!

Verwonder je een over het compleet andere landschap, dan het bos waar je net nog doorheen liep.

Sterke wind

Aan de rechterkant worden de duinen en de bossen gescheiden door heidevelden. Deze liggen daar niet voor niets. De wind die in ons land voornamelijk uit het zuidwesten komt, wordt afgezwakt door de bomen. Om het zand goed te kunnen verstuiven, is echter een pittige wind nodig. Over het lage heideveld kan de wind weer in kracht toenemen, het zand oppakken en ergens anders weer neerleggen.

Natuurbeheer

Om te voorkomen dat het heidegebied wordt overgenomen door andere planten en struiken, laat Natuurmonumenten een herder zijn schapen op de heide grazen. Zo dragen ook deze schapen hun aandeel bij om dit bijzondere gebied intact te houden.

Op een van de duinen kun je eikentakken uit het zand zien steken. Dit is geen jonge boom, maar de kruin van een oude eikenboom die helemaal is bestoven door zand en daardoor bijna onzichtbaar is!

Brabantse Sahara

De heide is kwetsbaar en hier leven allerlei dieren. Blijf daar dus uit. Maar je mag in de duinen wel gewoon door het zand banjeren. Dus als je zin hebt, wijk eens af van de route en loop door de Brabantse Sahara! Ook hier zie je grote verschillen tussen dag- en nachttemperatuur, soms tot wel 50 graden verschil!

Bijna aan het einde van de wandelroute staan borden die een hondenlosloopgebied aangeven. Je kunt hier dus enthousiaste dieren tegenkomen.

Geitenmelker

In de Duinen komt tegenwoordig de nachtzwaluw weer voor. Een bijzondere vogel met een geweldige schutkleur. Vroeger werd de nachtzwaluw ook wel geitenmelker genoemd, omdat men dacht dat de vogel 's nachts bij schapen en geiten melk dronk!

De nachtzwaluw dankt deze vreemde reputatie aan zijn snavel die hij wijd open kan doen. Bovendien zie je de vogel heel weinig, omdat hij 's avonds op insecten jaagt. En hij maakt een heel bijzonder geluid! Zoek het maar eens op. 

Einde wandelroute

De wandeling eindigt hier. Hopelijk heb je genoten van het bijzondere stuifzandlandschap.

Help ons ook mee deze prachtige natuur te beschermen. Steun Natuurmonumenten en kies het lidmaatschap dat bij jou past. Kijk hiervoor op: nm.nl/leden/mb