4.3 km
Nationaal Park Loonse en Drunense Duinen
Geniet van de variatie in de Loonse en Drunense Duinen: je komt door bos en langs heide. Door het stuifzand moet je flink stevig doorstappen, dus voor wandelwagens is deze route niet geschikt.
Je kunt de route lopen aan de hand van de groene pijltjes.
Je kunt parkeren tegenover Landgoed Bosch en Duin aan de Oude Bosschebaan 1 in Udenhout.
Je staat nu in een bos met vooral naaldbomen, zoals de zeeden. Deze boom, die goed afwaterende grond nodig heeft, voelt zich hier thuis.
Met zijn wortels houdt hij goed het zand van de duinen vast en hij kan wel 30 meter hoog worden! Je herkent de zeeden aan zijn piramidevormige kroon en de stevige, leerachtige naalden met een scherpe punt. De naalden worden 15 tot 25 cm. lang.
Grote dennenkegels
De kegels zijn helder glanzend bruin en puntig. Deze kunnen meer dan 20 cm. lang en blijven meerdere jaren aan de boom hangen.
Aan de linkerkant van het pad zie je een begroeide heuvelrij, zogeheten randwallen. Deze wallen zijn al in de middeleeuwen door de bewoners aangelegd. Zo beschermden zij hun akkers en weilanden tegen het stuifzand. Daar waar het pad hoogteverschillen heeft, loop je over zogenaamde stuifkoppen. Deze zijn al in de ijstijd ontstaan!
Een andere boom die je veelvuldig ziet is de douglasspar. Hoewel zijn naam anders doet vermoeden, behoort deze ook tot de dennensoorten! Het is een snelle groeier, die vooral is aangeplant voor zijn hout en de verwerking daarvan in de meubelindustrie. De naalden ruiken heel fris. Wrijf maar eens ’n aantal naalden tussen je handen! De douglasspar heeft karakteristieke dofbruine en rolronde kegels die 5-8 cm lang en circa 2,5 cm breed zijn.
Voorbij wandelknooppunt 26 wordt het lichter en verlaat je voor even het bos. Aan de rechterkant zie je een prachtig heideveld. Geniet vanaf bankje van het mooie uitzicht: heide, ’n paar solitaire eiken en wat grove dennen. Een moment van stil genieten, voor je het stuifzand in wandelt.
Kijk om je heen door een compleet ander landschap, dan het bos waar je net nog doorheen liep. Hier kun je heerlijk struinen door het stuifzand.
Aan de rechterkant worden de duinen en de bossen gescheiden door heidevelden. Deze liggen daar niet voor niets. De wind die in ons land voornamelijk uit het zuidwesten komt, wordt afgezwakt door de bomen. Om het zand goed te kunnen verstuiven, is echter een pittige wind nodig. Over het lage heideveld kan de wind weer in kracht toenemen, het zand oppakken en ergens anders weer neerleggen.
Om te voorkomen dat het heidegebied wordt overgenomen door andere planten en struiken, laat Natuurmonumenten een herder zijn schapen op de heide grazen. Zo dragen ook deze schapen hun aandeel bij om dit bijzondere gebied intact te houden.
Op een van de duinen kun je eikentakken uit het zand zien steken. Dit is geen jonge boom, maar de kruin van een oude eikenboom die helemaal is bestoven door zand en daardoor bijna onzichtbaar is!
Je mag in de duinen gewoon door het zand banjeren. Dus als je zin hebt, wijk eens af van de route en loop door de Brabantse Sahara. Ook hier zie je grote verschillen tussen dag- en nachttemperatuur, soms tot wel 50 graden verschil!
Bijna aan het einde van de wandelroute staan borden die een hondenlosloopgebied aangeven. Je kunt hier dus enthousiaste dieren tegenkomen.
In de Duinen komt tegenwoordig de nachtzwaluw weer voor. Een bijzondere vogel met een geweldige schutkleur. Vroeger werd de nachtzwaluw ook wel geitenmelker genoemd, omdat men dacht dat de vogel 's nachts bij schapen en geiten melk dronk!
De nachtzwaluw dankt deze vreemde reputatie aan zijn snavel die hij wijd open kan doen. Bovendien zie je de vogel heel weinig, omdat hij 's avonds op insecten jaagt. En hij maakt een heel bijzonder geluid! Zoek het maar eens op.
De wandeling eindigt hier. Hopelijk heb je genoten van het bijzondere stuifzandlandschap.
Help ons ook mee deze prachtige natuur te beschermen. Steun Natuurmonumenten en kies het lidmaatschap dat bij jou past. Kijk hiervoor op: nm.nl/leden/mb