Blog week 19: Vogels en meer moois

Mezelf vergelijken met goede vogelaars doe ik maar niet, maar onder mijn niet-vogelende vrienden ben ik aardig kundig. Deze week op Richel is het walhalla. De verrekijker en ik zijn onafscheidelijk en de telescoop staat altijd klaar voor actie. Kijken naar vogels verveelt niet snel: welke soort is er in beeld en hoe zie je dat? De drieteenstrandlopers waren het meest divers. Van het witte winterkleed tot het mooie donker gevlekte oranje: alles was aanwezig.

De bonte strandloper is even groot maar is door zijn donkere buikvlek niet te verwarren, net als de zilverplevieren met hun prachtige zwarte borst. En als je één keer een drieteentje hebt zien rennen dan weet je genoeg. Ook grootte valt goed op; een grote mantelmeeuw op afstand is even groot als een zilvermeeuw dichterbij. En met de telescoop zie je snel dat de snavel van de kanoet een stuk korter is dan die van de rosse grutto.

We hebben vier soorten sterns gezien. De noordse stern heeft bijna wit doorschijnende vleugels met één donker randje, de dwergstern is mini, en heeft als enige een gele snavel. De grote stern en de visdief herkenden we al in de verte aan hun roep, lang voordat het beest zelf in beeld was.

Een ideale week ook om de verschillende vogelgeluiden beter te leren kennen. De scholeksters waren er altijd en goed te herkennen aan hun contactroep. Een paar avonden waren we getuige van het vertrek van grote groepen rosse grutto’s richting de noordelijke toendra’s. Met die super enthousiaste trekroepjes leek het of ze elkaar aanmoedigden om de grote reis te starten.

Van de broedende zilver- en kleine mantelmeeuwen op de oostpunt hebben we niet heel veel gehoord, één keer maar eigenlijk: de paniekgeluiden bij plotseling gevaar. Er bleek een vrouw bruine kiekendief over de meeuwenkolonie te vliegen op zoek naar een prooi. De meeuwen hebben haar geen kans gegeven dichtbij te komen. En wat ik voor het eerst hoorde waren de baltsgeluiden van de eidereenden. Hoe-hoe.. prachtig! De eiders die overvlogen deden dat geluidloos. Één keer hadden we het grote geluk dat we een groepje zagen aan komen vliegen, Marc zijn toestel klaar had, en dat tussen die eidereenden zomaar de zeldzame koningseider vloog. Daar werden wij heel blij van!

Twee keer konden we genieten van een vliegshow van enorm grote groepen vogels. De eerste keer op een avond bij roerig weer en nog een keer bij hoge vloed. Er bleven maar groepjes arriveren, als op de landingsbaan bij Schiphol; terwijl we de volgende vier groepen ook al zagen aankomen achter de groep in beeld. Meer en meer vogels in de lucht, en dan die fantastische bewegingen zoals ook spreeuwen dat kunnen. Figuren vormen en draaien om de lengte-as, een rol-effect vlak boven het water, waanzinnig mooi! Links én rechts van de toren. We kwamen ogen tekort.

Ik zou nog bladzijden lang door kunnen gaan over de verwondering die we dagelijks voelden op Richel, over de wonderlijke niet wad-achtige warme dagen met heel weinig wind, of over de variatie die het getij brengt in de dag. En dat vogel- en mensenmagen zich daar zomaar op aanpassen. Of de eerste dag dat de avond viel en het donker werd, en de rust die toen viel. Of de gewaarwording die me na drie dagen pas losliet om bij vloed op een boot te zitten die niet beweegt. Of de ochtend dat we flessenpost hadden. Of de inspiratie die ik opdeed met macrofotografie, de prachtige schelpen die te vinden zijn. Of over zeevonk.. of de twee slippers die met drie tussendagen aanspoelden en waar Marc de hele verdere week op gelopen heeft.. of hoe wit sterns en meeuwen afsteken tegen een donkere lucht.. Richel is een erg bijzondere plek en bijzondere ervaringen zijn heerlijk om te delen.

Op zaterdag 12 mei, Hemelvaartsweekend met mooi weer en gunstig tij vallen er tien boten droog. Wat een goede plek om mensen te ontmoeten en te praten over de Waddennatuur. Het voelt goed de functie van deze bijzondere plaat(s) en het wadwachterschap uit te leggen. Ik voel me trots dat ons land zijn verantwoording neemt in het behoud van dit prachtige gebied met als gevolg een groeiende populatie zeehonden en twee keer per jaar volop te kunnen genieten van het geweldige fenomeen vogeltrek.

Lees meer over hoe het is op Richel in de blog van wadwachter Marc, die ook alle foto's voor dit bericht maakte.

Droogvallen

Katzwijm