Maastricht, geologisch gezien, steviger op de kaart gezet door geologen!
Geologen van de Vrije Universiteit Brussel en KU Leuven hebben in samenwerking met het Natuurhistorisch Museum Maastricht en Natuurmonumenten de miljoenen jaren oude gesteenten in de steengroeves bij Maastricht in kaart gebracht. De onderzoekers konden aan de hand van moderne technieken veel preciezer bepalen hoe oud de kalkgesteenten zijn, van 72,9 tot 66,0 miljoen jaar oud. Dit komt overeen met het laatste tijdperk van de dinosauriërs, een tijd toen onze streek een levendige onderwaterwereld was.
%5B1%5D_0)
Fossielen nauwkeuriger dateren
Paleontoloog van het Natuurhistorisch Museum Maasricht dr. John Jagt is opgetogen over de uitkomsten van dit onderzoek. “Eindelijk! Door onderzoek van stabiele koolstofisotopen kunnen we nu grove indelingen van de kalkstenen op basis van hun fossielinhoud (de zogenaamde biostratigrafie) veel beter plaatsen in de tijd – in miljoenen en honderd duizenden jaren, wel te verstaan. Voor plekken in Denemarken en Italië bestond al een koolstofisotopenprofiel, maar voor het gebied rond Maastricht nog niet. Dat hebben we nu dus wel en dat maakt dat we nu veel beter de kalkstenen van onze omgeving kunnen koppelen met die elders in de wereld. Bijkomend voordeel is dat we onze fossielen nu ook nauwkeuriger kunnen dateren en er ‘harde getallen’ aan kunnen koppelen.”
Onderzoek nu het nog kan
Decennialang werd er kalksteen gewonnen in de regio rond Maastricht, in verschillende steengroeves, zoals de voormalige ENCI-groeve. Inmiddels zijn veel van deze groeves omgevormd tot natuurgebied. Hierdoor zullen de gesteentewanden in de groeve overgroeid raken en niet langer toegankelijk zijn voor geologisch onderzoek. Om het geologisch erfgoed van de regio Maastricht voor een laatste keer vast te leggen werd het 'Maastrichtian Geoheritage Project' vier jaar geleden opgezet door de onderzoekers. Naast het verzamelen van gesteentemateriaal werd ook een nauwkeurig 3D model van de groeve gemaakt, aan de hand van camerabeelden van een drone. Het verzamelde beeld- en gesteentemateriaal is inmiddels zorgvuldig gearchiveerd in het Natuurhistorisch Museum Maastricht, waar het vrij toegankelijk blijft voor toekomstig onderzoek. Natuurmonumenten dat momenteel de ENCI-groeve beheert heeft eveneens medewerking verleend aan dit onderzoek. De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het prominente vaktijdschrift Newsletters on Stratigraphy (DOI: 10.1127/nos/2022/0703).