Ga direct naar inhoud
Nieuws

Nederland schendt afspraken over fosfaatproductie, schade loopt op

30 juni 2016 | Natuurmonumenten

Natuurmonumenten is geschrokken van de nieuwste cijfers van het CBS over de fosfaatproductie uit mest. De fosfaatproductie is vorig jaar gestegen tot 180,1 miljoen kilo, een stijging van ruim 8 miljoen kilo ten opzichte van 2014.

Nederland schendt afspraken over fosfaatproductie, schade loopt op

Fosfaat is afkomstig uit dierlijke mest. Met de Europese Unie zijn afspraken gemaakt over de maximale hoeveelheid fosfaat die Europese landen, waaronder Nederland via mest mag uitstoten, het zogenoemde fosfaatplafond. Een te hoge uitstoot van mest, en dus fosfaat, maar ook bijvoorbeeld stikstof, heeft grote negatieve gevolgen voor de gezondheid, natuur en landschap, maar ook voor de kwaliteit van drink, oppervlakte- en grondwater. Het ministerie van Economische Zaken kondigde om die reden al in 2014 de invoering van een stelsel van fosfaatrechten aan. De groei van de agrarische sector en daarmee de productie van fosfaat blijkt echter veel groter te zijn dan door het ministerie werd verwacht. Vrijwillige initiatieven vanuit de agrarische sector om die fosfaatuitstoot te verminderen hadden geen significant effect. De groei van de sector ging onverminderd door.

“Een snelle en strikte invoering van een stelsel van fosfaatrechten is hierdoor des te urgenter,” zegt Teo Wams, directeur natuurbeheer bij Natuurmonumenten. “Dat bewijzen de huidige cijfers eens te meer. Het is noodzakelijk dat we zo snel mogelijk onder het afgesproken fosfaatplafond zien te komen. De grens die we met dit plafond stellen vormt het absolute maximum van wat de draagkracht van onze leefomgeving is. De grens was al bereikt, maar wordt nu ook nog eens fors overschreden. Dat is onacceptabel.”

Om onder het fosfaatplafond te komen zal de agrarische sector de fosfaatproductie moeten terugdringen. “Geen leuke boodschap voor veel boeren, maar wel onvermijdelijk”, vervolgt Wams. “We staan voor een belangrijke keuze: gaan we onverminderd door op de weg van groter, intensiever en vervuilender? Of kiezen we voor een melkveehouderij waar de koe nog in de wei komt, waar de boer tijd heeft om aan agrarisch natuur- en weidevogelbeheer te doen en waarin de ratrace to the bottom wordt losgelaten?

“Landbouw, natuur en voedsel zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden én met de kwaliteit van onze leefomgeving. Ze zijn bepalend voor de karakteristieke landschappen die door Nederlanders zeer gewaardeerd worden, zegt Wams. “De impact van de landbouw op de gehele samenleving is te groot en negatief. Het evenwicht ontbreekt. Voedselvoorziening en natuurontwikkeling zijn kunnen elkaar versterken en zijn niet elkaars tegenpolen. Een voedselsysteem waarin natuur en landschap onmisbare schakels in de keten vormen is mogelijk.” Dit vraagt volgens Natuurmonumenten om een ontwikkeling van de land- en tuinbouw waarin regionale kringlopen gesloten worden, grondgebondenheid het uitgangspunt is en de gezondheid van bodem en water centraal staan.

Lees ook de gezamenlijke reactie van natuur- en milieuorganisaties op de CBS cijfers.

Natuurmonumenten