Ga direct naar inhoud
Nieuws

Blog van boswachter Jos: Speldenprik

15 november 2021 | Jos Schouten

Lokale mycologen vroegen afgelopen maanden mijn aandacht voor een paar plekjes op De Sprengenberg, waar toch wel heel bijzondere paddenstoelen schijnen te groeien. Tijdens de contacten via mail, telefoon en in het veld ontdekte ik dat die mycologen zelf ook een beetje bijzonder zijn. Wat een passie en specialistische kennis over soorten, die het grootste deel van het jaar een verborgen leven leiden! En ze kunnen er ook eindeloos over vertellen…

mycologen boswachter tocht De Sprengenberg

Op dinsdagmiddag 9 november gingen we met 3 boswachters en 2 mycologen het veld in om kennis te delen en het natuurbeheer ter plaatse te finetunen. Ik heb best een beetje kijk op de natuur, maar dit zijn de momenten dat er ook voor mij een wereld opengaat. Alleen de namen zijn al fascinerend! Heeft u wel eens gehoord van de pijpknotszwam of de kokosmelkzwam? Of van de levenswijze van de rupsendoder?

Fan van langdurig onbemest grasland

Veel van deze beauties komen alleen voor in langdurig onbemest grasland en waar vind je dat nog? Veel paddenstoelen hebben daarom ook erg te leiden onder de meststof ammoniak (stikstof), die door de lucht al onze natuurgebieden bereikt en bedreigt. Overigens zit er ook veel stikstof in uitlaatgassen van auto’s en vliegtuigen, daar kunnen we allemaal iets aan doen.  

Op een gedateerde paardendrol

Mijn favoriet is de grote speldenprikzwam. Om deze minuscule schoonheid te bewonderen moet je juist met je neus vlak boven de stront op je knieën in het gras. Niet zo maar stront, maar een gedateerde paardendrol om precies te zijn. Want deze zwam met een hoedje van 0,5 -1,5 cm doorsnee groeit namelijk uitsluitend op oude paardenkeutels. De grote speldenprik is dus een echte opruimer, die slechts aanwezig is bij de gratie van onze grote grazers.

Dood hout als paddenstoelenreservaatje

Er zijn ook zwammen die leven op dood hout. Tegenover het voorbijgangerserf aan de Oude Deventerweg vindt u een aftakelend beukenlaantje. De droogte van de afgelopen jaren was voor de meeste van deze oude knarren de nekslag. Vanwege de veiligheid van de wandelaars moeten we jaarlijks dood hout boven de paden snoeien, en vaak jaren later uiteindelijk de hele boom vellen. Jammer, want aftakelende oude bomen zijn een bron van leven en het kost ook nog eens verschrikkelijk veel geld. In dit geval hebben we de takken en stammen gewoon langs het pad laten liggen. Het is een naar gezicht, met als doel aandacht te vragen voor een duurzamer (grond)waterbeheer. Tegelijkertijd is het bomenkerkhof een piepklein paddenstoelenreservaatje in wording. De één z’n dood…

speldenprikzwam

Grote speldenprikzwam

Jos Schouten
Jos Schouten