Aan de westrand van de gemeente Lochem ligt een natuurgebied met een bewogen verleden. Het Hassinkbos bij Epse. Recent bekend geworden door de vondst en ontploffing van een brandbom uit de Tweede Wereldoorlog. Maar ook een landgoed met veel afwisseling, natuurwaarden en een geliefd wandelbos voor omwonenden. Boswachters van Natuurmonumenten onthullen hier de bewogen geschiedenis van het Hassinkbos.
De eerste vermeldingen van landgoed ’t Hassink, waar het Hassinkbos onderdeel van uitmaakt, gaat terug tot de late middeleeuwen. Oude ansichtkaarten tonen een statig buiten voorzien van bijgebouwen. Alhoewel het uiterlijk doet vermoeden laat 19de-eeuws te zijn, zou het huis volgens de literatuur een 18de-eeuwse oorsprong hebben.
Op de topografische kaart van rond 1850 zijn de rechte lanen (geen eigendom van Natuurmonumenten) al zichtbaar. Evenals een eenvoudige landschappelijke aanleg met enkele slingerlanen rondom het huis. Op de kaart van rond 1900 is een uitgebreidere landschappelijke tuinaanleg zichtbaar die waarschijnlijk uit de late 19de eeuw stamt. Ook is op deze kaart een plek zichtbaar dat als nutstuin in gebruik is geweest.
In maart 1945 wordt het landgoed gebombardeerd door de geallieerden. De Duitsers hadden zich in het huis gevestigd en op het landgoed een opslagplaats voor munitie en brandstof aangelegd. Huis en bijgebouwen worden geheel verwoest. Nog steeds zijn de tekenen hiervan zichtbaar. De immens grote sequoia heeft sindsdien zichtbare schade aan de bast. Her en der zijn bomkraters te vinden in het bos. En de paden bevatten nog steeds de door Duitsers aangebrachte verharding van puin en steentjes.
In de jaren zeventig wordt woningbouw gepland op het landgoed. De lokale bevolking komt hiertegen in opstand, met als resultaat dat de gemeente het als landgoedpark in het bestemmingsplan opneemt in 1974. In 1984 krijgt Natuurmonumenten het landgoed in bezit. Natuurmonumenten herstelt kort na de aankoop een aantal karakteristieke landgoedelementen, waardoor de landgoedaanleg weer zichtbaar wordt.
De immens grote sequoia in het Hassinkbos
Ondanks dat veel verdwenen is, kent het Hassinkbos in de huidige vorm een hoge cultuurhistorische waarde. De complete, waarschijnlijk grotendeels laat 19de-eeuwse, vroeg 20ste-eeuwse aanleg van het oudere landgoed is nog aanwezig. Ook zijn er nog ruïnes zichtbaar van het vroegere moestuin en kassencomplex. Hierdoor is het landgoed, zeker na enige herstelmaatregelen, nog steeds een zeer goed beleefbaar landgoedpark met vele karakteristieke elementen zoals bijvoorbeeld een tennisbaan. De volgende landgoedelementen van cultuurhistorische waarde zijn nog aanwezig.
Door de afwisseling en kronkelpaden, kun je naar je gevoel eindeloos dwalen in Hassinkbos. Boswachters van Natuurmonumenten vragen wandelaars met klem de hond aan de lijn te houden én op de paden te blijven. Om de rust van de dieren in het bos te waarborgen. Het zoeken met metaaldetectoren is overigens verboden. Niet alleen vanwege veiligheid, maar ook om het bodemarchief niet onherstelbaar te beschadigen.