Wandelroute Groenendijk-Haren

Je wandelt nu in de uiterwaarden van de rivier de Maas. Hier bevindt zich nog een fraai restant van een meander van het tracé van de oude Maas.De rivier is in 20e eeuw door de mens op veel plekken rechtgetrokken voor een betere waterafvoer en voor de scheepvaart. Daarbij zijn de oevers met basaltblokken verstevigd. Achteraf weten we nu dat oevers met basaltblokken funest voor de natuur zijn. Gelukkig maakt Rijkswaterstaat weer steeds meer stukken vrij van stenen en ontstaan er zo natuurvriendelijke oevers met steile wanden voor bijvoorbeeld de oeverzwaluw.De oude maasbedding waar je nu staat, en die nog steeds watervoerend is, ligt sinds de 17e eeuw langs de hoofdbedding. Het bijzondere van dit gebied is dat deze meander op geheel natuurlijke afgesneden is.

Wanneer je op dit pad de horizon afspeurt, zie je een aantal kerken. Links de torenspits van Megen, een prachtig oud dorps aandoend, stadje aan de Maas. Kijk je schuin links in de verte, dan steek je met je blik de Maas en tevens de provinciegrens over en zie je onder de bomen door de kerktoren van het Gelderse Appeltern. Bekend om 'de tuinen van'. Rechts van je, en bijna de gehele wandeling zichtbaar, torent de omroepzendmast met zijn 135 meter fier boven het landschap uit.

Langs de kruidenrijke graslanden en sloten komen allerlei vogels voor. Op de distels die je hier ziet groeien, komen puttertjes af. Deze vogels worden niet voor niets ook wel distelvinken genoemd! In de takken kun je deze zangvogels soms zien zitten; de mannetjes vallen op door hun prachtige rode kop. Deze vogeltjes werden vroeger gevangen en in speciale putterkooitjes gehouden. Om aan voer te komen moest de putter een klein wagentje naar zich toe trekken. En om te kunnen drinken moest het vogeltje een vingerhoedje omhoog trekken, vandaar de naam (water)putter!