Jeneverbesroute Mantingerveld, vlakbij Hoogeveen

Al snel na de start tref je een groot aantal, grillig gevormde, geheimzinnige struiken aan. Dit zijn de jeneverbessen waar het Mantingerzand bekend om staat. Tot 1920 was het hier door de begrazing van duizenden schapen kaal, met veel stuifzand en hier en daar wat heidestruikjes. Toen de schaapskuddes verdwenen, grepen de jeneverbessen massaal hun kans om te kiemen en uit te groeien op het open zand. Sinds 1970 wordt het Mantingerzand als een jeneverbesreservaat beheerd.

De doorleefde eiken in dit bos bovenop deze stuifzandrug vertellen een verhaal. Deze bomen hielden het stuifzand vast en beschermden zo de es en het dorp tegen het zand. Daar heeft het bos een beschermde status door verkregen. 

Door de dunne boompjes heen zie je een akker schemeren. Dit is de Achterste Es. Tot in de twintigste eeuw hebben boeren uit Mantinge er hun graan verbouwd. Er wordt nu opnieuw rogge verbouwd op de oude, natuurvriendelijke wijze. Omdat er geen bestrijdingsmiddelen en kunstmest worden gebruikt, krijgen akkerkruiden als de korenbloem en akkerviooltjes weer een kans om hier te groeien.