Akkerzilverhaver (her)ontdekt na 60 jaar afwezigheid in Nederland

Gelukkig was onderzoeker Karl Eichhorn zeer oplettend. Hij vond akkerzilverhaver in een kruidenrijke akker van Natuurmonumenten op de stuwwal bij Groesbeek.

Akkerplant uit het zuidoosten van Nederland

Akkerzilverhaver onderscheidt zich vooral, doordat de planten veel forser en hoger zijn dan de ‘gewone’ zilverhaver, terwijl zijn aartjes juist kleiner zijn en in groepjes bij elkaar zitten. De gewone zilverhaver komt voor in open grasland, akkerzilverhaver groeit vooral in graanakkers. Vroeger is akkerzilverhaver gevonden in de Zuid-Limburgse lössakkers. In 1955 zijn de laatste vindplaatsen gemeld nabij Sittard. Ook in west Noord-Brabant is hij van een eeuw geleden bekend. In het Herbarium van Leiden ligt een exemplaar dat in 1926 is verzameld bij ‘Groesbeek, op bouwland’!

In de kruidenrijke akker van Natuurmonumenten op de stuwwal bij Groesbeek blijkt akkerzilverhaver zelfs talrijk voor te komen. Waarschijnlijk is het lange tijd niet als zodanig herkend. Een ding is zeker: het akkerbeheer van deze kruidenrijke akker is goed voor akkerzilverhaver in Nederland! En daarmee profiteren hier ook andere kenmerkende soorten zoals de korenbloem, akkerleeuwenbek, grote leeuwenklauw en akkerogentroost.

Akkerplanten en akkerkruiden

Kruidenrijke akkers behoren tot de meest kleurrijke natuurtypen van ons cultuurlandschap. De akkerflora staat in Nederland echter zwaar onder druk door de intensieve landbouw. Er wordt getracht de sterke achteruitgang van akkerflora in te perken door het instellen van akkerreservaten. Op zandgronden zijn er nog relatief veel botanisch waardevolle akkers, maar op klei- en lössgronden zijn kruidenrijke akkers nagenoeg verdwenen.

Ontdek de natuur van de Mookerheide op één van onze mooie routes