Wandel over het landgoed de Snippert, tussen Losser en Oldenzaal. In augustus kleurt de heide prachtig paars, en bij warm weer biedt het bos verkoeling. Ga in de herfst op zoek naar tamme kastanjes en paddenstoelen. Geniet in het voorjaar van de bloeiende rododendrons.
De rondwandeling is aangegeven met groene pijltjes, lengte 3,7 km. De wandelroute duurt ongeveer 45 minuten. Het begin- en eindpunt van de wandeling is de parkeerplaats langs de provinciale weg van Oldenzaal naar Losser, bij hectometerpaaltje 2.1; hier staat ook een informatiepaneel.
De wandeling begint op de Judithhoeveweg. De Judithhoeve is genoemd naar de dochter van Helmich Benjamin Blijdenstein. Onder zijn leiding is het landgoed aangelegd met boerderij, akkers en landschappelijk gelegen weilanden, op gronden die door zijn vader, Albert Jan Blijdenstein, waren aangekocht. Evenals zijn vader heeft Helmich Blijdenstein een belangrijke bestuurlijke rol gespeeld in de Nederlandse Heide Maatschappij.In 1919 deed zich een trieste gebeurtenis voor. Op vijftigjarige leeftijd overleed Helmich Blijdenstein. De Heide Maatschappij plaatste een gedenksteen bij de boerderij.
2. Storm
Het gemengde bos aan weerskanten van de laan is ongeveer tachtig jaar oud en bestaat uit grove den, eik, lariks, douglas en tamme kastanje. Als bijvoorbeeld door een storm een open plek in het bos ontstaat, krijgen boomsoorten die hier van nature voorkomen (zoals de eik) de kans zich hier te vestigen. Natuurmonumenten grijpt zo weinig mogelijk in en plant geen bomen aan. Dode bomen mogen blijven liggen of staan en bieden zo voedsel en schuil- of nestelgelegenheid aan vogels en vleermuizen. Langs de lanen en in het bos staan veel rododendrons. Deze dienden als schuilplaats voor het wild waarop de landgoedeigenaar vroeger jaagde en zijn bovendien een lust voor het oog. In mei draagt de plant prachtige paarse bloemen. De Vlaamse gaai, door zijn roep ook wel de papegaai van het bos genoemd, en de groene specht geven aan loofbomen de voorkeur. Met de groene specht, een soort die hier goed vertegenwoordigd is, gaat het de laatste tien jaar een stuk beter. Dit komt onder meer door een beperkter gebruik van bestrijdingsmiddelen. Bovendien zijn de huidige bestrijdingsmiddelen vaak beter afbreekbaar. Hierdoor is het aantal mieren toegenomen en heeft de groene specht meer te eten. Het bos biedt een goede akoestiek voor het vogelgezang, dat begint zodra het licht wordt. De afwisselend hoge en lage tonen van de tjiftjaf en het spottend gelach van de zwarte specht zijn regelmatig te horen. Andere vogels die meedoen aan het gezang zijn winterkoninkje, boomklever, roodborst, merel en zanglijster.
3. Schrale bodem
Het voerakkertje is in het verleden speciaal aangelegd voor het wild, dat zo gemakkelijk aan voedsel kon komen en in goede conditie bleef. Tegenwoordig is het een schraal grasland dat eens per jaar wordt gemaaid. Het maaisel wordt afgevoerd, waardoor het land voedselarm blijft. Er komen specifieke soorten voor als tormentil, liggend vleugeltjesbloem en pijpenstrootje. Ernaast ligt een hooilandje met achteraan wat heide. Door hier eens per twee jaar de begroeiing te maaien en weg te halen, blijft de bodem er schraal. Zo krijgt de heide de kans zich te herstellen.
