Wandelroute Stippels op de Stippelberg, bij De Rips

Je wandelt hier langs D’n Blikken Emmer.Vanaf dit hoge punt werden aan het begin van de 19e eeuw landmetingen gedaan voor het kadaster. “D’n Blikken Emmer” vind je boven op de hoogste stippel. Het uitkijkpunt fungeerde later als seinpaal voor het signaleren van brand en voor bosarbeiders voor de schafttijd: door op een emmer te slaan die in een paal hing werd de lunchtijd aangekondigd. Op het informatiepaneel onderaan de heuvel lees je alles over dit punt.

Je wandelt hier langs een stuk bos met veel grove dennen. Deze werden gebruikt in de mijnbouw in Zuid-Limburg om de mijngangen te stutten. Dennenhout kraakt namelijk voor het breekt; kompels, mijnwerkers werden op tijd gewaarschuwd als een gang in driegde te storten! Als je goed luistert, hoor je misschien de Zwarte Specht, die zich hier wel thuis voelt. En al doet de naam van zijn 'neef' anders vermoeden, de grote bonte specht is een stuk kleiner dan de zwarte!

Vanaf het uitkijkpunt heb je mooi zicht op de heide van het landgoed De Stippelberg. Natuurmonumenten zorgt er voor dat hier open gebieden ontstaan, waar de heide tot bloei kan komen.Dieren op De StippelbergIn het natuurgebied leven bijzondere diersoorten, zoals de levendbarende hagedis. Zomers laat de boompieper zich horen. De eekhoorn voelt zich hier thuis en als je even goed richting de toppen van de dennenbomen kijkt, zie je misschien een vlucht goudhaantjes op zoek naar insecten. Dit vogeltje met een herkenbare gele streep op zijn kop, is de kleinste vogel die in Nederland voorkomt!

Je volgt het kronkelpad over een holle weg met naast je de vele stippels, waar bomen op geplant zijn voor de eerder genoemde houtproductie. Een leuk verschijnsel als je dit landschap vergelijkt met De Loonse en Drunense Duinen. Daar zijn de bomen ondergestoven door het zand en ontstonden duinen rond de bomen. Op de Stippelberg zijn eerst de stippels ontstaan en hier zijn later bomen op geplant.

Het dennenbos maakt aan de rechterkant plaats voor Amerikaanse eiken. Hier zie je geen ondergroei door de zure humus, zogenaamde 'compost van het bos', veroorzaakt door de bladeren van de Amerikaanse eik. Links zie je Douglassparren, waar wel volop ondergroei kan ontstaan. Verderop kom je langs een dicht sparrenbos, zo dicht, waardoor ook hier geen ondergroei kan ontstaan. In dit geval door gebrek aan zonlicht.

Links, iets afwijkend van het pad is een open vlakte met een poel. Hier ontdekken we zonnedauw, een vleesetend plantje. Kijk maar eens van dichtbij of je ergens een vliegje vast ziet zitten!DauwdruppelsDe zonnedauw lokt en vangt insecten met de glinsterende, kleverige stof die aan de tentakeltjes zit. Het lijken wel kleine dauwdruppeltjes, maar deze zijn dodelijk voor kleine insecten! De plant haalt voedingsstoffen uit de insecten die niet in de voedselarme bodem zit waar het plantje voorkomt.

Opvallend aan de rechterkant een hoeveelheid jonge berkenbomen in hun 'staken fase'. Deze bomen zijn pioniers vol met zaad, waar vogels van eten. Die zaden vind je dan weer terug in hun uitwerpselen. Een oplettende wandelaar zal onderweg de spechtensmidse kunnen ontdekken. Boven in de boom heeft de grote bonte specht een soort wig gemaakt waar hij de zaden achter uit de schubben van de dennenappels pikt. Deze aangepikte dennenappels vind je onder de boom.