Wandelroute Woudhuizen, vlakbij Apeldoorn

Deze monumentale eiken rechts van het pad zijn zo’n 200 jaar oud. Ze zijn kenmerkend voor dit landgoed, je ziet ze op meerdere plekken staan. Om de eiken vitaal te houden en meer kans te geven, zijn ze vrijgesteld van de beuken die er naast hebben gestaan. Hopelijk kunnen ze nog generaties lang mee en uitgroeien tot woudreuzen van Woudhuizen.

Kleine ijsvogelvlinder

In de bosrand zie je braamstruiken en kamperfoelie groeien, nectar- en waardplanten voor de kleine ijsvogelvlinder. Deze zeldzame vlinder is afhankelijk van open plekken in vochtige bossen met veel bosranden, waar deze planten te vinden zijn. Vanaf juni – half augustus heb je kans om ze te zien.

Rustpunt

Via het doorkijkje over het weiland zie je door de bosrand aan de overkant de witte villa en een wit boerderijtje van het landgoed. Recht vooruit kom je via het slingerende pad langs Campus Woudhuis. Hier is een Rustpunt bij de wagen naast de voormalige boswachterswoning.

Links zie je enkele douglassparren staan. Deze naaldbomen met rijzige rechte stam en karakteristieke schors – bruin kurkachtig met scheuren - komen van nature voor in Noord-Amerika. In de negentiende eeuw is de boom in Europa ingevoerd en ook veel in Nederlandse bossen aangeplant. De kegels zijn te herkennen aan het uitstekende puntje aan de dekschub. Onder de bomen zijn altijd wel kegels te vinden.

In het vroege voorjaar zie je hier rechts bosanemonen bloeien. In Nederland is de bosanemoon een vrij algemene soort van loofbossen, kreupelhout en oude houtwallen – en een kenmerkende bloem voor oude bossen.

Net als de gewone salomonszegel die je hier iets later in het voorjaar ziet bloeien met: sierlijk hangende bloemen die als rokjes aan de gebogen steel hangen. De plant is giftig, draagt blauwe bessen en is daarom geliefd bij vogels die vervolgens zorgen voor de verspreiding van het zaad bij het poepen van de pitjes.