Ga direct naar inhoud
Nieuws

’s Nachts het bos in

27 mei 2019 | Wilco Meijers

Dat mag natuurlijk niet. Veel te verstorend. Maar één keer per jaar mag het wel. Dat leverde een wispelturig wandelavontuur op.

nacht

‘Magisch’, ‘prikkelt je zintuigen’, ‘donker en saai’, ‘gewoon helemaal zen’, ik had al heel wat ervaringen aangehoord voordat ikzelf de uitdaging aandurfde. Een midzomernachtloop over de Veluwe. Solo het bos in, alleen tussen de nachtdieren, kilometers achter elkaar. Een spannend avontuur.

Maar dat valt tegen in het begin. Ik ben onderdeel van een lange kudde gezellig kletsende wandelaars. Voor me dansen tientallen zaklampen in de nacht. Mannen tonen hun overbodige gadgets, vrouwen prikken met nordic walking-stokken in het duister. Er wordt gelachen en geflitst, de stemming is opgetogen. Alleen bij mij niet. Ik laat me naar de achterhoede zakken, weg van de lichtstralen en het geroezemoes.

Langzaam sjok ik verder en luister naar de nacht. Stilte alom. Herken het gebied niet, hoewel ik hier pas nog heb gewandeld. Onder de inktzwarte beuken lijkt nu alles anders. Ik zie geen hand voor ogen en hoop dat de zwijnen even wegblijven. Plotsklaps duikt er een boswachter in lichtgevend hesje op. Een persoonlijke bewaker van een Schotse hooglander. Het dier heeft ons pad uitgekozen om eens heerlijk te gaan herkauwen. ‘Kunt u hier even omlopen? ‘ Graag zelfs, ik verstoor deze zwaargewicht liever niet.

Uren later loop ik eindelijk in cadans. De zon is net op, het landschap schitterend. Ik heb de nachtzwarte natuur overleefd. Wat rest is een lichtvoetig vervolg in een arcadisch decor. De geest is opgeruimd, de natuur op zijn allermooist. Dat duurt maar kort, maar is onvergetelijk.

Meedoen met de midzomernachtloop? Bekijk hier de tochten op 22 en 23 juni.

 

Wilco Meijers