Verruim subsidieregeling om wolf en vee beter te beschermen
De provincie Gelderland heeft de subsidieregeling verruimd voor het beschermen van schapen en geiten tegen de wolf. Dat lijkt goed nieuws, maar de nieuwe ‘calamiteitenregeling’ gaat pas in nádat een wolf vee heeft gedood. Daarmee draagt de regeling nauwelijks bij aan bescherming van vee of draagvlak voor de wolf, vindt Luc Berris van Natuurmonumenten.
Wolven zijn al bijna gewoon in Gelderland. Ze worden regelmatig gezien door wandelaars en de roedel op de Noordwest Veluwe brengt dit jaar hoogstwaarschijnlijk voor het vierde jaar op rij jongen groot. Ze zijn een aanwinst voor de natuur en maken een bezoek aan de Veluwe nét even spannender. Maar hoe mooi ik als natuurliefhebber de terugkeer van de wolf ook vind; de keerzijde is dat wolven soms vee aanvallen. We moeten vooral voorkomen dat een wolf leert dat schapen en geiten een “gemakkelijke snack” zijn. Want dan zal hij er instinctief op blíjven jagen.
De Provincie Gelderland had al een subsidieregeling voor preventiemaatregelen, maar die gold alleen voor de officiële leefgebieden van de wolf. Per 2 mei is deze uitgebreid met een ‘calamiteitenregeling’. Daarmee kunnen ook schaap- en geitenhouders buiten die vastgestelde gebieden aanspraak maken op subsidie voor preventieve maatregelen om hun vee te beschermen. Maar op voorwaarden van die regeling is wel wat af te dingen. Want Gelderse boeren kunnen pas aanspraak maken op subsidie voor preventiemaatregelen nádat de wolf al heeft toegeslagen. Sterker: de wolf moet zelfs twéé keer en binnen 7 dagen vee hebben aangevallen, in dezelfde of een aangrenzende gemeente, voordat veehouders subsidie kunnen aanvragen. Je vraagt je boeren dus feitelijk om te wachten tot zijn dieren worden gepakt door een roofdier. Dat wil je niet. Dat wil de boer niet. Dat wil Natuurmonumenten niet. Bovendien kun je je afvragen hoe preventief dit is.
Hoe leren we de wolf dan dat hij van vee moet afblijven? Door hem een fikse tik op zijn neus te bezorgen op het moment dat hij bij schapen probeert te komen, door een hek met stroomdraad te plaatsen. Hoe meer aanvallen op vee we kunnen voorkomen, hoe beter dat is voor het draagvlak voor dit teruggekeerde inheemse roofdier. Maar met de Gelderse calamiteitenregeling leren we hem; kom je in een nieuw gebied, dan is het vee daar in eerste instantie onbeschermd.
Kun je een roofdier verwijten dat hij voor de makkelijkste prooi kiest? Nee. Het is aan de mens om ons vee te beschermen. Zoals we onze deur op slot doen om inbrekers buiten te houden en de kippen ophokken zodat de vos er niet bij kan. Het is misschien nog even wennen, maar vee beschermen tegen de wolf wordt het nieuwe normaal. En het is de taak van provincies om veehouders hierbij te helpen. Maak het beschermen van kleinvee net zo gewoon als het op slot doen van je voordeur en houd subsidieregelingen simpel. Neem een voorbeeld aan Drenthe, waar een pot met geld beschikbaar is voor álle Drentse boeren die hun vee willen beschermen. Een boer moet niet hoeven wachten tot het mis gaat. Stel dus nu subsidie beschikbaar voor elke Gelderse schapen- en geiteneigenaar die zijn dieren wil beschermen tegen de wolf.
Luc Berris is provinciaal ambassadeur Gelderland bij Natuurmonumenten.
