Cookies op Natuurmonumenten.nl
Natuurmonumenten respecteert de privacy van jouw gegevens
Waarom cookies? Ze worden gebruikt om de website en jouw browserervaring te verbeteren, om te integreren met sociale media en jou relevante advertenties te laten zien die op je interesses zijn afgestemd. Klik op "Ik wil een optimaal werkende website" om cookies te accepteren en direct door te gaan naar de website of klik op de link om jouw voorkeuren voor cookies te wijzigen.Meer uitleg over cookies
Kies jouw cookie instelling
Beekbergerwoud
Bezoekersinformatie
Welkom in Beekbergerwoud
Even ten zuiden van Apeldoorn ligt het Beekbergerwoud. Ooit het laatste oerbos van Nederland, ontwikkelt dit vroegere agrarische gebied zich al weer aardig tot een gevarieerd natuurgebied waar je heerlijk kunt wandelen.
Marie-Thérèse te Bulte
Boswachter van dit gebied
Over het gebied
Zo’n 8.000 jaar bleef het Beekbergerwoud ongeschonden. Totdat in 1871 tot de laatste boom werd geveld. Er kwam een agrarisch gebied met weilanden en akkers. Natuurmonumenten is in 2006 begonnen met herstel van het gebied en probeert daarbij iets van de sprookjesachtige wildernis terug te brengen. Je kunt in het Beekbergerwoud wandelen vanaf de parkeerplaats aan de Woudweg in Klarenbeek.
Helder water
Een bijzonder natuurgebied om te beleven, want de omstandigheden voor unieke natuur zijn nog altijd aanwezig:
- Op een aantal plaatsen welt voedselarm water - kwelwater - uit de bodem op.
- En zijn nog steeds zeldzame planten uit het voormalige moerasbos aanwezig.
- Zaden van oorspronkelijke bomen en planten zaten nog in de grond en kunnen weer ontkiemen.
Verbinding met IJsseldal
Het herstel houdt in dat het schone kwelwater beter in het gebied blijft staan. Op de hoger gelegen horsten zijn zoete kers, zomereik, haagbeuk en winterlinde geplant. Meer werkzaamheden zullen volgen, met als doel dat het Beekbergerwoud een aanwinst is voor de Nederlandse natuur. Een onmisbare schakel die de Veluwe als vanouds met het IJsseldal verbindt. Zodat planten, zoogdieren, vogels, reptielen en amfibieën zich beter over grote afstand kunnen verplaatsen.