Rust op de Kortenhoefse Plassen
Wind en water. De elementen van de natuur die we in Nederland bijna dagelijks mogen trotseren. Meestal gaan we ze uit de weg. Maar vorig jaar zocht ik ze bewust op, samen met mijn gezin. In een kano. Op de Kortenhoefse Plassen. Ik wilde mijn man en kinderen graag de schoonheid van deze plassen laten zien. Eigenlijk wilde ik het ze laten beleven. Want als je met een kano door het doolhof van smalle slootjes glijdt, de golven op de weidse plassen trotseert, laverend door een bloemenzee van waterlelies en een vrolijk vogelconcert op de achtergrond, is dat écht een belevenis.
Tegelijkertijd straalt het gebied een enorme rust uit. Die rust is mede te danken aan het ontbreken van lawaaiige motoren. De Kortenhoefse Plassen zijn één van de weinige plassen in dit gebied waar het verboden is voor motorboten. En dit komt niet alleen de rust ten goede, ook het onderwaterleven profiteert hiervan. Een schroef kan aardig wat schade toebrengen aan waterplanten. Bovendien laat een schroef de onder water gelegen veenbodem opwervelen, waardoor het water troebel wordt. Ook daar hebben waterplanten onder te lijden, terwijl ze juist zo’n goed werk doen. Ze nemen namelijk voedingstoffen op zoals stikstof en fosfaat. Dat is heel gunstig, want daar hebben we in natuurgebieden al snel te veel van.
Daarnaast is het toch eeuwig zonde als het gebrul van je motor de magische klanken van de rietzanger en kleine karekiet overstemt? Het zachte snorren van de snor? Of de hoge noten van de rietgors? Vooral in de vroege ochtend in het voorjaar nemen al deze kleine rietvogels deel aan een uitbundig vogelconcert waarbij de één nog harder zingt dan de ander. De vogels zingen zo vroeg, omdat het nog te donker en koud is om naar voedsel te zoeken. Bovendien is het nog lekker stil en is de lucht vochtig met een goede akoestiek. De vogels zingen om een partner te vinden en ze roepen naar de buren om hun territorium aan te geven. Maar je hoor hier niet alleen rietvogels. In de struiken en bomen zitten ook spechten, boomkruipers en de koekoek. Een heel divers gebied dus waar onze kanoroute je door dicht moerasbos leidt, langs rietkragen en onder bruggetjes door. En als je armen moe worden, rust je even uit op één van de kano-aanlegplaatsen. Even je benen strekken. Daar aangekomen zei mijn dochter: “Ah fijn, even pauze.” En dat is wat we regelmatig nodig hebben in het leven: pauze. Oftewel rust. En dat vindt je in de natuur. Daarom zou ik rust graag toe willen voegen als element der natuur.
