Ga direct naar inhoud
Nieuws

Visarend op bezoek

28 september 2021 | Olga Ekelenkamp

Begin september is een perfecte tijd om in de Kortenhoefse Plassen de Freek Vonk uit te hangen. Kano huren, verrekijker om en óp naar het Wijde gat of de Kleine Weide, want dáár kun je iets bijzonders beleven. Aan het eind van de zomer worden de Vechtplassen namelijk vereerd met een bezoek van een majestueuze roofvogel. De visarend! Elke nazomer zijn er wel een paar (nieuwe) boswachters die enthousiast het kantoor binnenhollen met verhalen over hun ontmoeting met deze vogel. Het is dus niet vreemd dat de visarend een terugkerend onderwerp op onze Facebook-pagina is.

Visarend

De eerste keer dat ik onze jaarlijkse gast spotte, was in een dode boom aan het Wijde gat. Zonder verrekijker en oplettende collega zou ik ‘m voor meeuw hebben uitgemaakt en verder zijn gevaren. Qua grootte is de visarend, zeker vergeleken met de zeearend, niet erg indrukwekkend. Zijn spanwijdte is hooguit 30-40 cm groter dan die van een zilvermeeuw. Maar als je de kans krijgt om dit dier van dichterbij te bekijken, piep je wel anders. 

Als hij over vliegt, zie je een prachtig wit-zwart patroon. Niet zo rommelig en veranderlijk als het patroon van een buizerd, maar een strakke tekening. Gele oogjes met zwarte streep en een snavel met een flinke punt naar beneden gebogen. Met zijn lange zwarte nagels plukt hij vissen uit het water. Het verhaal gaat dat zijn nagels op slot gaan als hij een prooi te pakken heeft en pas weer kan loslaten als hij op het nest is. Niet altijd handig: er schijnen snoeken aangetroffen te zijn, waar nog een dode visarend aanhing. In zo’n geval was de prooi toch iets te zwaar, maar hij kan vissen vangen van zijn eigen lichaamsgewicht. Ook best bijzonder is dat een visarend alleen maar vis eet en niet, zoals de zeearend, ook wat watervogels meepikt.

Afgezien van enkele paartjes in de Biesbosch, broeden de visarenden, die we in de Vechtplassen tegenkomen, in Scandinavië. Overwinteren doen ze ten zuiden van de Sahara. Pendelend tussen deze twee bestemmingen maakt een aantal visarenden een tussenstop van een aantal weken in de waterrijke gebieden van Nederland. Gelukkig kiezen sommigen ervoor om hun welverdiende rust in de Vechtplassen te pakken. Hoe lang het verblijf in onze natuurgebieden duurt, hangt deels af van de wind. Mocht de visarend binnenkort de wind in de rug hebben, dan is hij gevlogen en moet je weer maanden wachten op de volgende kans om hem te spotten. Dus hupsakee, naar buiten!

Wil je ook peddelend op zoek naar de visarend? Download de kanoroute in  de Kortenhoefse Plassen.

 

Boswachter Olga Ekelenkamp
Olga Ekelenkamp