Vrijwilliger in de kijker: Mimi van den Berg
Ik ben Mimi van den Berg. Nu 20 jaar geleden, ben ik in de VUT gegaan. Ik werkte 2 dagen in de week als onderwijzeres aan de basisschool. Heb het met veel plezier gedaan, maar het leek me ook prima om te genieten van de vrije tijd met mijn man en de kleinkinderen.
Bij mijn afscheidsfeest van de collega’s bekeken we eerst een film over het Haaksbergse veen (gemaakt door Marcel, mijn man). We sloten af met een excursie, geleid door IVN-gidsen, gevolgd door een hapje en drankje.
Van afscheid naar vrijwilligerswerk
Eind 2002 schonk de Stichting Leppink Postuma bijna 6 ha. aan Natuurmonumenten. Of het zo moest wezen; in 2003 zochten ze iemand die samen wilde nadenken over educatieve activiteiten voor de basisscholen. Het bleef niet bij nadenken, de invulling voor mijn vrijwilligerswerk was snel geregeld. Samen met boswachter Hans Gronert en het IVN hebben we een prachtig project ontwikkeld voor het Grintenbosch, waarin kinderen onderzoekend en ontdekkend bezig gaan en meteen genieten van de natuur. Iedereen op eigen niveau.
Voor elke leeftijd een passend programma
Het was een hele klus, maar het lukte goed. Na 20 jaar draait het nog steeds naar volle tevredenheid! De verschillende programma’s zijn: Groep 1 en 2 Kabouterpad, groep 3 en 4 Dierenpad, groep 5 Zoetwaterexcursie, groep 6 Waterproeven, groep 7 Vogelproject en groep 8 Bomenpaspoort.
Een keer per jaar krijgt elke groep van de Haaksbergse basisscholen de mogelijkheid om zich hiervoor in te schrijven. Er zijn verschillende vrijwilligers die 20 jaar geleden mede de programma's mogelijk maakten. En het is zo leuk: ook zij zijn er nu nog. Een pluim voor hun inzet!
Aanvankelijk vond mijn man, dat mijn enthousiasme ontaardde in werken. Maar gelukkig, werd ook hij enthousiast. Hij heeft heel wat materialen geknutseld, die we nodig hadden voor de opdrachten. Samenwerken met de vrijwilligers en zien hoe de kinderen genieten geeft je energie om verder te gaan. Bij de supermarkt werd ik aangesproken als 'de mevrouw van het Kabouterbos'. In het weekend was het druk met gezinnen in het Grintenbos, de kinderen wilden in het bos hun ouders vertellen wat ze allemaal gedaan hadden.
Eigentijds QR code pad
Nu heeft elk opdrachtpaaltje ook een QR-code. Mogelijk gemaakt door gulle gevers. Erg geschikt voor verjaardagsfeestjes. Sommige dingen blijven je bij, zoals bijvoorbeeld een jarig meisje dat zich extra jarig voelde in het bos omdat de hele klas op haar feestje was. Ook geniet ik van slenterende kleuters die met een stok door de bladeren vegen. Heerlijk! Liefde voor de natuur krijg je niet in de schoolbanken, maar wel door er zelf te zijn en ervan te genieten.
Een fijne groep vrijwilligers
Door de inzet van alle vrijwilligers is het Grintenbos na 20 jaar nog steeds een begrip in de Haaksbergse Onderwijswereld. Ook bij ouders, opa’s en oma’s, die als begeleiders meegaan. Ook als vrijwilligersgroep hebben we het naar de zin. Samen naar de jaarlijkse barbecue van de hele beheereenheid bijvoorbeeld. En wij zorgen ook nog voor een eigen feestje onderling. Leuk om te organiseren, maar ook geweldig om te genieten van de originele ideeën.
Mijn man was vrijwilliger bij de Wakel, het informatiecentrum in het Buurserzand. Zo ken ik heel veel vrijwilligers van Natuurmonumenten. Dat is nu ook een fijne plek om naar toe te gaan. Een kopje thee, een gezellig praatje en van daaruit een wandeling maken. Zo zijn er nog heel wat andere dingen, die ik bij Natuurmonumenten heb gedaan. Te veel om op te noemen. Maar alles met veel plezier en heel veel waardering.
