Jonge lammergier maakt pitstop op het Hulshorsterzand

De lammergier is onderdeel van een Europees herintroductieproject. De Vulture Conservation Foundation (VCF) zet zich in om de lammergier-populaties van de Alpen met die van de Pyreneeën te verbinden. Daarom is het dier geringd en draagt het een gps-zender. Toen de gier neerstreek op het Hulshorsterzand, namen de mensen van de VCF contact op met de beheereenheid Noordwest-Veluwe. Boswachter Mirte Kruit ging 's avonds met ze mee om de conditie van het dier te bekijken. "Wat een bijzondere ervaring was dit! Het is een prachtig dier, met een spanwijdte van wel 2 meter 70. Die imposante gestalte dwingt respect af: kijk die klauwen, die enorme snavel... Dat 'snorretje' bij de snavel, dat zo kenmerkend is voor deze soort, zo gaaf om dat eens in het echt te zien! En dat in het decor van het Hulshorsterzand, geweldig."

Lammergier Larzac rust uit in een grove den op het HulshorsterzandFotograaf: Jaap Denee/ Hans PohlmannBron: Vulture Conservation Foundation

De wijde wereld in

Dat jonge gieren in hun tweede of derde levensjaar de wijde wereld intrekken, op zoek naar nieuwe leefgebieden, is gebruikelijk. Een enkele keer raken ze uit koers en dwalen af. Dat heeft deze jonge gier, die Larzac wordt genoemd, ook gedaan. Dankzij de gps-zender op zijn rug weten we dat het dier vanuit zijn gebied van herkomst in Zuid Frankrijk, via de Morvan en de Ardennen op de Veluwe terecht is gekomen. De Vulture Conservation Foundation volgt het dier en houdt de conditie in de gaten. Mocht het echt niet goed gaan, zullen ze hem vangen en naar Zwitserland brengen.

Stuifzand snel warm

"Door het extreem regenachtige weer kon Larzac even niet verder vliegen," legt Mirte uit. "Volkomen doorweekt zat hij in een grove den om uit te rusten. De volgende dag knapte het weer gelukkig op. Zo'n enorme vogel heeft warmte nodig en thermiek (warme lucht die opstijgt), en dat heb je boven een zandverstuiving snel." De medewerkers van VCF zagen aan de poep van de gier dat hij al zeker een week niets gegeten had. Om hem wat op krachten te laten komen, hebben ze stukken kalfsbot op het Hulshorsterzand gestrooid. Daar heeft de gier wat van naar binnen geschrokt. Zodra zijn veren droog genoeg waren en de zon het stuifzand goed opwarmde, ging de imposante vogel in de wieken en vervolgde zijn reis. Later werd hij in het Waddengebied gezien, onder meer bij Schiermonnikoog.

De medewerkers van de VCF hopen net als boswachter Mirte, dat lammergier Larzac binnenkort op eigen kracht weer koers zet richting zuiden. "In de bergen in zuidelijkere gebieden van Europa hoort hij thuis," legt MIrte uit. "Daar vindt hij de zonnewarmte die hij nodig heeft. En kadavers, want hij jaagt niet maar eet uitsluitend dode dieren."

Meer info

• Lees">http://www.4vultures.org/2016/06/22/another-bearded-vulture-in-holland-… over de Vulture Conservation Foundation en volg lammergier Larzac op zijn ontdekkingsreis


• Ontdek">https://www.natuurmonumenten.nl/natuurgebied/leuvenumse-bossen/route/wa… het gebied waar Larzac een pitstop maakte

De jonge gier eet een stuk kalfsbot om wat aan te sterkenFotograaf: Jaap Denee/Hans PohlmannBron: Vulture Conservation Foundation

Lammergier Larzac warmt zich op in de zon op het stuifzandFotograaf: Jaap Denee/Hans PohlmannBron: Vulture Conservation Foundation