20 jaar natuureducatie Grintenbos, het kabouterpad

Kabouterpad voor kleuters

We startten dit voorjaar met het kabouterprogramma. De kleuters die hand in hand aan komen lopen vertederen altijd weer. Alle kinderen verzamelen zich eerst bij de Kateaker. Dat is het houten gebouwtje dat we vernoemden naar een eekhoorn, maar dan ‘op z’n Twents’. Het verhaal van de eekhoorn vertellen we het liefst met een klein boompje in de hand. De eekhoorn verstopt  in de herfst nootjes  in de grond voor zijn wintervoorraad. En als hij een  nootje niet terug vind,  groeit er een boompje uit. En zo ontstaat het bos. De kinderen staan zoals altijd te popelen om de kabouters in het bos te zoeken.  

Een regenworm op je hand

Er is altijd een opdracht met en levend dier. Dit keer is het de regenworm. De kleuters mogen een regenworm op de hand hebben en bekijken. Als ze echt niet durven, krijgen ze een blaadje op de hand en daarop de regenworm. De vrijwilliger vertelt dat regenwormen nuttig zijn. Maar ze zijn ook een lekker hapje zijn voor de merel en de egel. Zo doet de merel al trappelend ‘de fopregendans’  op het gras om de regenwormen te lokken. In een mum van tijd staan ook de kinderen te trappelen. Ze duiken met de neus naar de grond om te kijken of er al regenwormen bovenkomen.

Boskunst en bosbus

Kinderen zoeken op de grond naar mooie dingen en met dubbelzijdig tape plakken we de vondsten van de kleuters op. De verzameling, takjes en veertjes maakten samen een bont schilderij voor bosheks Foeksia. Het schilderij mag als herinnering met de groep mee naar school. Met de kabouterbus gaan ze in polonaise langs de mooiste plekjes in het bos. Het voorste kindje is de stuurkabouter. Heerlijk!

Actief en educatief wisselen elkaar af

Bij de beukenlaan bouwden de kinderen een tent. Zodra deze stond konden ze er samen in schuilen en met de verrekijkers kijken of ze dieren konden bespieden. Ze keken nog even in de emmer of de kikkervisjes al pootjes hadden gekregen. Ze mochten zelf ook even als kwakende kikker ronddansen.

Vogelnestjes en de kuiltjesdans

De kinderen bekeken verschillende vogelnestjes. Van zacht en donzig tot wat zwaarder met zand en takken. Ze moesten ook zelf proberen een nestje te maken en dat was niet gemakkelijk. Ze konden zich al helemaal niet voorstellen hoe een vogel dit met een snavel en twee pootjes voor elkaar krijgt. Maar hoe komt dat kuiltje er dan in? ‘Ja, hoe dan?’ vroeg een meisje. De vrijwilligers vertelden hoe dit in z’n werk ging: op de hurken en wiebelen met je billen en ronddraaien. Tot het kuiltje mooi genoeg is en de eitjes er niet uitrollen. Zo ontstond de kuiltjesdans… en alle kinderen deden mee.

Boterbloemen, bosaardbeien en bijen

Het Grintenbos transformeren we weer langzaam terug naar een landgoedbos. In de loop der jaren was de oorspronkelijke begroeiing een beetje overwoekerd. Nu staan er meer noten- en vruchtenbomen die in het voorjaar bloeiden. Omdat het opener is zijn er meer bloemen in het bos. Bosaardbei bijvoorbeeld en het kruidig ruikende daslook. De weide stond vol boterbloemen, margrieten en verschillende grassen. De speelplekken waren gemaaid en daar rook het heerlijk naar hooi. Het  vingerhoedskruid bloeide en de kinderen konden de hommels volgen die in de vingerhoedjes kropen.