Ga direct naar inhoud
Nieuws

Start natuurherstel Waddeneiland Griend

25 augustus 2016 | Natuurmonumenten

Natuurmonumenten en Rijkswaterstaat zijn woensdag 24 augustus met het natuurherstel van het onbewoonde Waddeneiland Griend gestart. Een mega project!

Natuurherstel Waddeneiland

Werk met werk

De werkzaamheden op Griend vallen vanaf de veerboten tussen Harlingen en de eilanden nauwelijks op. Alles is er op gericht om het werk zo snel mogelijk uit te voeren, met zo weinig mogelijk hinder voor de vogels. De afgelopen weken bracht Boskalis het benodigde materiaal ter plaatse. Vanuit de Blauwe Slenk, een geul onder Griend, transporteert een baggerschip nu dag en nacht zand via een persleiding naar het eiland. ‘Het zand is afkomstig uit eerder vaargeulonderhoud door Rijkswaterstaat,’ licht Mark van de Zande van Rijkswaterstaat toe. ‘Zo maken we werk met werk.’ Met een bulldozer wordt het zand verwerkt tot een vierhonderd meter brede vooroever aan de westkant van het eiland. ’s Nachts gebruikt Boskalis op het eiland groen licht om de natuur te ontzien. Om de hinder voor de trekvogels te beperken, wordt het werk tijdens springtij stilgelegd.

Op de vooroever komen rijen schelpenbanken. Hiermee wordt aangesloten bij de natuurlijke opbouw van Griend. Van nature wordt het eiland beschermd door een wal van schelpen, plantenresten en zand. Om de aantrekkelijkheid van Griend voor broedende vogels te vergroten, worden delen van Griend geplagd. Sterns en visdieven hebben een voorkeur voor kale en spaarzaam begroeide plekken. De hogere delen van Griend zijn sterk verruigd. Boskalis verwerkt de plaggen in de vooroever. In de noordelijke huisdijk komt een kleine opening. Hierdoor kan het zeewater bij hoge waterstanden de kwelder inlopen en klei afzetten. Daarmee krijgt de kwelder de kans om via natuurlijke weg op te hogen.

Dynamiek in de Waddenzee

Het herstelproject borduurt voort op de eerdere ervaringen om Griend te beschermen tegen afslag. De eerste maatregelen trof Natuurmonumenten, nadat door de aanleg van de Afsluitdijk de stromingen en het gemiddelde hoogwater in de Waddenzee veranderden. Griend dreigde te verdwijnen. Het vogeleiland kreeg daarom een zanddijk en later, in de jaren tachtig, een beschermende haak van zand. Die zou Griend minstens vijfentwintig jaar lang beschermen. In de loop der jaren heeft de zee het zand van de haak verplaatst naar de platen achter Griend. De zee krijgt nu weer vat op het eiland en knabbelt er stukken af. Na uitvoer van het herstelproject krijgt Griend weer de ruimte om zich natuurlijk te ontwikkelen. Naar verwachting zal het eiland gemiddeld zeven meter per jaar naar het oosten gaan wandelen. De tijd moet uitwijzen of het eiland zichzelf in de toekomst in stand kan houden. ‘Dit keer willen we beter volgen wat de effecten van de ingreep zijn voor het eiland en de vogels. Daarnaast willen we onderzoeken of Griend op eigen kracht verder kan,’ legt boswachter Jansen uit. ‘Onderzoekers van de Rijksuniversiteit Groningen, Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek de Zee (NIOZ) en de Radboud Universiteit kijken de komende jaren naar de ontwikkeling van de trek- en broedvogels, de begroeiing en het eiland zelf. Deze kennis komt ook van pas in andere delen van het Waddengebied.’

Natuurmonumenten