Nieuwkoopse otter met plastic ring om nek niet gevangen

Vangkooien

De afgelopen weken hebben boswachters en vrijwilligers van Natuurmonumenten intensief gezocht naar de otter. Hierbij hebben ze hulp gekregen van otterexpert Addy de Jongh van Stichting Otterstation Nederland. Op meerdere locaties in het natuurgebied zijn vangkooien geplaatst. Deze vangkooien stonden op plekken waar otterwissels zijn, sporen in het landschap waaraan je kunt zien dat er geregeld otters lopen. Als er een otter in een val loopt, belt een GSM-zendertje met de telefoon van de boswachter. Van Schie: “Meerdere malen zijn we de boot in gesprongen nadat we gebeld waren tijdens een storm, maar het bleek steeds loos alarm. Door de storm stond de vangkooi gewoon te bewegen.” Eenmaal is wel een otter gevangen, dit betrof alleen niet de otter met de plastic halsband en is direct dus vrijgelaten.

Intensief

Het vangen van een otter is een intensief en tijdrovende klus. 24 uur per dag stonden vrijwilligers en boswachters klaar om uit te varen wanneer er een melding binnenkwam. Bovendien moest iedere val minimaal één keer per dag gecontroleerd worden, mocht het GSM-zendertje gefaald hebben en er toch een dier gevangen zou zijn. Otterexpert Addy de Jongh heeft heel wat nachten in Nieuwkoop doorgebracht. “Of je zet met veel man vol in om hem te vangen, of je doet niets. We zijn er meerdere weken vol voor gegaan, het is helaas niet gelukt.”

Territorium

Inmiddels is het team gestopt met het speuren naar de otter. “Op de beelden is te zien dat het een otter van bijna een jaar oud is. Dan zal hij of zij op zoek gaan naar een eigen territorium. Dat maakt zijn leefgebied veel groter en dus de vangkans nog weer een stuk kleiner“, aldus Van Schie. Hij baalt dat het niet gelukt is, maar is ook trots op ‘zijn team’. “Met 3 vrijwilligers, 6 boswachters en Addy hebben we echt veel werk verzet. Het mocht niet baten, dus we leggen ons er bij neer dat er een otter door het leven moet met een stuk plastic om zijn nek. Hoe moeilijk dat ook is.”

Nieuwe beelden

Eens in de zes weken controleren de vrijwilligers de wildcamera’s in het gebied. Wanneer binnenkort de nieuwe beelden komen, zijn we natuurlijk extra nieuwsgierig of de otter nog voorbij de camera loopt. “Maar mochten we hem niet zien, dan zegt dat eigenlijk helemaal niets. Lang niet altijd lopen ze voorbij de camera, of de otter is inmiddels uitgewaaierd naar een ander gebied.”, aldus van Schie.