Wandelroute Haas, vlak bij Ossendrecht

Hier zie je allemaal Douglasbomen staan. Neem van de laaghangende takken eens een paar dennennaalden. Wrijf deze naalden stevig tussen je wijsvinger en duim en ruik er maar eens aan. Nu weet je waar de luchtverfrisser-fabrikanten hun inspiratie vandaan halen!Hoge bomenDe Douglas kreeg zijn naam, omdat ingenieur Douglas ontdekte dat deze bomen snel en recht omhoog groeien. Hierdoor zijn ze ideaal hout voor o.a. meubels.Douglas heeft nog een bijzondere eigenschap. Alle zaailingen kunnen in de schaduw groeien van de eigen moederboom of andere bomen! Geen enkele zaailing van een andere boomsoort kan in de schaduw opgroeien.

Veel van het bos in het Groote Meer is aangeplant en was destijds voor de houtproductie bedoeld. Daardoor ontstond een eentonig naaldbos. Om een natuurlijker bos met meer biodiversiteit te creëren, gaat Natuurmonumenten hier regelmatig aan de slag.Door bijvoorbeeld open plekken te creëren, komt er meer licht en ruimte voor jonge bomen en planten. Deze trekken op hun beurt insecten aan, waar weer tal van vogels op afkomen. Zo ontstaat er een gevarieerd bos waar we allemaal van kunnen genieten! Je kunt de verschillen tussen het gevarieerde bos met open plekken en het oudere dichte naaldbos goed zien op de route.

Op de heidevelden leven verschillende soorten planten en dieren die zich hier thuis voelen. De gladde slang is zo’n dier dat tussen de heidestruiken leeft. De slang is een bedreigde en beschermde diersoort die ongevaarlijk is voor mensen.De slangen zijn relatief klein (worden ongeveer 60-75 cm groot) en onopvallend. Ze verbergen zich graag tussen de struiken en pijpestrootje en je ziet ze daarom maar zelden. In de zomer kun je ze in de vroege morgen of late avond in de zon zien liggen, aan de randen van de heide, op een boomstronk of soms zelfs op het pad! Dan warmen deze koudbloedige dieren zich op aan de zonnestralen. Natuurmonumenten en het Grenspark hebben verschillende heideterreinen tijdens het HELA-Life project met elkaar verbonden. Zodoende is de leefomgeving van de gladde slang groter geworden en kan hij zich beter voortplanten en verspreiden.

Hier zie je een bont patroon van verschillende stroken met heide en pijpestrootje. De stroken waar nu heide groeit, zijn jaren geleden geplagd. Hierbij werd een laag van de ondergrond 'geschraapt', waardoor heidezaadjes die in de bodem zaten, konden ontkiemen. Met het plaggen wordt tegelijkertijd het pijpestrootje verwijderd. Als je niets aan de heidevelden zou doen, groeien ze uiteindelijk dicht en wordt het bos. Om te voorkomen dat dat gebeurd, dient er regelmatig onderhoud gepleegd te worden, zoals het uitsteken van jonge boompjes op de heide en het verwijderen van pijpestrootje.Teveel voedingsstoffenIn het Grenspark zie je veel pijpestrootje groeien tussen de heideplanten. Dit komt door de afvalstoffen van de Antwerpse Haven die meedrijven met de wolken en wind over het natuurgebied. Deze afvalstoffen geven (te)veel voedselstoffen aan de bodem, waardoor het pijpestrootje goed kan groeien. Echter, voor de heide is een voedselarme bodem beter om op te groeien. Zo zie je dat op de niet-geplagde delen het pijpestrootje overheerst.

In dit bos kun je met wat geluk de grote bonte specht horen. De vogel is tussen de 20 – 26 centimeter groot en valt op door zijn zwartwitte verenkleed en rode hoedje (bij het mannetje).De vogel voedt zich met insecten, vooral met de larven van kevers die zich onder de bast van naaldbomen bevinden. Daarnaast eet hij ook noten, bessen en zaden van naaldbomen. Vooral in de lente hoor je hem roffelen op de bomen.

Op dit mooie, kleurrijke, heuvelachtige terrein met bossen, heide en open plekken, voelt de nachtzwaluw zich helemaal thuis. De nachtzwaluw is vooral in de schemering actief en heeft een heel typisch geluid; een mechanisch trillend geluid.Overdag ligt hij stil op de grond en vertrouwd hij op zijn camouflage kleuren die perfect op dit gebied zijn afgestemd. Je ziet ze vrijwel niet. Enkel door hun typische geluid in het donker, kun je achterhalen waar ze zijn.

Als je hier rechts van je kijkt, zie je een open stukje bos. Hier lag vroeger een tennisveld. Een vreemde plaats midden in het bos? Nee, hoor. Tot eind 1970 stond iets verderop een klein huis en deze tennisbaan hoorde daarbij.De kastanjebomen die langs het pad staan, geven aan dat dit een laan is geweest. Ook de steenpui die je nog in de weg ziet, is door mensen aangebracht; het maakte het pad beter begaanbaar. De rododendrons werden vroeger vooral geplant, omdat ze status aan een landgoed gaven. Daarnaast gaf deze grote plant meer privacy.Het huis was in eigendom van de familie Van Der Tuyn die van een potje tennis hield. Daarna was het nog een tijd van Defensie en woonde er een kapitein. Eind 1970 werd het huis afgebroken. De tennisplek is nu een campsite geworden van defensie.

Je bent bijna weer terug bij het Puts Meuleke. Hier kun je nog even nagenieten  van de wandeling. We hopen dat je een fijne wandeling hebt gehad.Wil je blijven genieten van de natuur in Nederland? Steun dan Natuurmonumenten en sms Natuur naar 4333 (€3,- per sms). Alvast  bedankt!