Wandelroute Mier, vlak bij Ossendrecht

Bij het vorige punt noemden we al de mijnbouw. Hier zie je zo'n dennenbos met bomen die in rijen zijn aangeplant. Dit waren meestal grove dennen. Er was een heel belangrijke reden om voor deze bomen te kiezen!Krakend houtEr werd heel bewust dennenhout gebruikt in de mijngangen. Dit hout begint namelijk eerst te kraken voor het breekt. De mijnwerkers werden dus op tijd gewaarschuwd als een gang in dreigde te storten!

Stel je deze weg eens 150 jaar geleden voor. Toen reden hier nog paarden en koetsen over het brede zandpad. De Oude Postbaan ten oosten van hier, was de verbindingsweg van Putte naar Roosendaal. Maar de Verbindingsweg waar je nu op staat, doet zijn naam ook eer aan. Het is namelijk de verbindingsweg tussen de Putseweg en de Oude Postbaan.

Tijdens een wandeling door het bos kom je regelmatig bomen tegen, gemarkeerd met een stip. Dit markeren noemen we blessen. De gebleste bomen worden gekapt. Soms kappen we bomen om andere bomen en planten meer ruimte te geven.Maar langs een pad kapt Natuurmonumenten de bomen meestal om, vanwege de veiligheid voor wandelaars. Het gevaar dat er takken naar beneden vallen is dan te groot.

Luister tijdens je wandeling goed naar de geluiden in het bos. Grote kans dat je een bonte specht op een boom hoort roffelen of het lachende geluid van een groene specht hoort.Andere dierenIn het bos leven ook andere dieren, die je minder makkelijk ziet of hoort. Zo is de zeldzame boommarter hier na jaren afwezigheid recent weer waargenomen! Verder kun je hier hazen, eekhoorns en met veel geluk een vos zien lopen.SporenWij laten natuurlijk sporen achter, maar ook dieren doen dat. Zo kun je op of vlak bij de paden wel eens een aangeknaagde dennenappel zien liggen. En goed herkenbaar zijn natuurlijk de hazenkeutels. Die kom je straks in het open veld vast tegen!

Een herder laat hier zomers zijn schapen grazen. Elke paar weken lopen ze naar een ander gebied. De schapen grazen op grassen en kleine struikjes. Zo krijgt de heide genoeg ruimte om hier tot bloei te komen in augustus.PijpenstrootjeJe komt hier heel veel het pijpenstrootje tegen. De plant doet het hier beter dan op andere plekken in Brabant. Dat schijnt te komen, doordat het natuurgebied onder de 'rook van Antwerpen' ligt. Een aantal meststoffen die daar uitgestoten worden, zorgen voor extra voeding voor het pijpenstrootje. Je kunt hier op meerdere manieren tegenaan kijken, maar de pijpenstro geeft het landschap in ieder geval een bijzonder uiterlijk.

Vanaf het uitkijkpunt en bankje op de Kraaienberg heb je een mooi uitzicht over het gebied met de landduinen. Je kunt de wandelroute hier uitbreiden met route Haas.LandduinenNog niet zo lang geleden was een deel van de heide hier nog aangeplant dennenbos. Zo'n 50 hectare bos, ongeveer 75 voetbalvelden groot, is tijdens het HE-LA* project gekapt ten voordele van open zand en heide.*He-LA staat voor Heideherstel Landduinen

Speur tijdens je wandeling vanaf de verschillende duintjes naar de vogels en vlinders in het gebied. Je kunt hier de boomleeuwerik en graspieper zien vliegen, maar ook de roodborsttapuit laat zich regelmatig zien. Let ook op de vlinders die over de heide fladderen, zoals de admiraalvlinder, grote en kleine vuurvlinder en het koolwitje.

Aan de rechterkant van het pad zie je een heleboel boomstronken staan. Hier zijn bomen gekapt en is geplagd. Zo krijgen de duinen en de heide weer een nieuwe kans om zich te ontwikkelen.KriekelaereduinenStraks wandel je letterlijk langs de grens met België, maar ook de naam van het kleine gebied hier geeft al een hint. Kriekelaere wordt namelijk met a-e geschreven, waarschijnlijk heeft de naam een Belgische oorsprong.

Het ven waar je nu bij staat, was voor bosaanplant vergraven. Men plantte de bomen op rabatten. Dit zijn 'lange rijen kleine ophogingen' in het landschap, ontstaan door slootjes te graven en de grond tot een rug te gooien. Tijdens het HE-LA-project is voor een deel de oude venbodem weer hersteld. Het wateroppervlak is daardoor veel groter geworden. Omdat het ven pas hersteld is zijn er nog niet veel watervogels gesignaleerd.Het ven heeft jarenlang droog gestaan, maar ligt er dankzij actief herstel en natuurbeheer nu weer het hele jaar mooi bij.GeitenmelkerNaast de watervogels, zoals de steltloper, die steeds meer het ven weer vinden, heeft ook de zeldzame nachtzwaluw er een plekje gevonden. Vroeger werd de nachtzwaluw ook wel geitenmelker genoemd, omdat men dacht dat de vogel 's nachts bij schapen en geiten melk dronk! De nachtzwaluw dankte deze vreemde reputatie aan zijn snavel die hij wijd open kan doen. Bovendien zie je de vogel heel weinig, omdat hij 's avonds op insecten jaagt. En hij maakt, zoals je net hebt kunnen horen een heel bijzonder geluid!

Vanaf het bankje kijk je uit over Nederland en België. Aan de andere kant van het hek grazen koeien op Belgisch grondgebied.GrenssteenJe komt zometeen langs een grenssteen die de grens markeert, al spreekt het hek ook voor zich.Skiwandelaars?Voor de veiligheid van de bezoekers en de dieren, mogen er geen honden aan de andere kant van het hek komen, fietsen en skiwandelen is niet toegestaan. Een mooie letterlijke en daarmee typisch Vlaamse vertaling van langlaufen!

In dit natuurgebied komen teken voor. Blijf je op de paden, dan is de kans op een tekenbeet minder groot. Maar controleer thuis altijd even of er geen teek op je huid is gaan zitten. Op de website van het RIVM vind je meer informatie over teken en de ziekte van Lyme.