Boswandeling Kampina

We waren nog maar net op weg, of we ontmoetten drie jonge dames en een hond. We zagen dat de hond keurig aangelijnd was. Dat verdiende een compliment! Het was de aftrap voor een gesprekje. Twee van de jongedames woonden in de buurt en een derde kwam van elders. Ze hadden genoten van de omgeving. En ze waren niet de enigen.

We kwamen vervolgens twee lange afstandswandelaarsters tegen. Uit Groningen. Ze bewandelden het Kloosterpad, maar waren 'van het pad af'. Want de bus reed namelijk niet. Ze hadden het prima naar hun zin, ondanks dat het wat regende. Een van hen bleek al lid van Natuurmonumenten te zijn. Ze vertelde over een 'open dag' van Natuurmonumenten in Groningen. Toen konden kinderen kennis maken met lammetjes. Er waren die twee dagen circa 450 nieuwe leden geworven. Tjitske gaf aan dat het Bezoekerscentrum in Oisterwijk recentelijk ook een activiteit voor kinderen heeft georganiseerd, wel iets kleinschaliger met circa 40/50 kinderen. Dat is dus wat leden trekt: activiteiten. Dat is ook wat we zelf ervaren, als we als Ledencommissie een themadag organiseren. Ze zijn doorgaans heel snel volgeboekt.

De Kampina zag er in onze beleving uit als een savanne in Afrika. Maar schijn bedriegt. Want Tjitske informeerde ons dat door de overvloed aan stikstof, de Kampina sterk 'vergrast' is en er (dus) veel heide verdwenen is. Dat heeft ook nadelige gevolgen voor de diversiteit in flora en fauna. We kwamen een enthousiast stel tegen. Ze kwamen uit Nijmegen. Echter, hij kwam oorspronkelijk uit Oisterwijk. Op de vraag of hij veranderingen in de Kampina zag, antwoordde hij bevestigend. Vroeger was het een paarse gloed, zo vertelde hij. Als kunstenaar ging hij regelmatig terug naar de Kampina om op adem te komen (en uiteraard bewandelden ze veelvuldig de fraaie natuur in het Rijk van Nijmegen). Voor wie geïnteresseerd is in

zijn kunstwerken, verwijzen we naar zijn site: www.thomashenke.art.

Tegen het einde van onze wandeling kwamen we hen opnieuw tegen. Ze bleken het geluk te hebben gehad een hazelworm te hebben gezien. Die hadden wij ook wel willen zien, maar helaas bleef die niet op ons wachten. Tjitske vertelde dat de bomen door de bodemgesteldheid en door de grote droogte, het de laatste jaren moeilijk hebben. Hopelijk geeft de overvloedige regenval van de afgelopen tijd enige compensatie. Dat (dode) bomen rood en oranje uitslaan, komt door algen. Een kleurrijk gezicht. En niet de bomen alleen, maar ook de plassen op de grond gaven blijk van algen. Tjitske zei dat die algen wel weer zouden verdwijnen, maar dat het vooral goed is als er veel water is.

Bij aankomst bij de parkeerplaats, hadden we tot besluit nog een geanimeerd gesprek met iemand uit Ouddorp op weg naar het verjaardagsfeestje van z'n neefje in Uden. Bij de Kampina had hij afgesproken met een (oud)collega uit Eindhoven om samen te gaan wandelen en bij te praten. Hij had genoten van de natuur. Goed om je hoofd leeg te maken. En zo is het. We hebben iets verteld over Natuurmonumenten en de Ledencommissie. Dat je als lid van Natuurmonumenten een heel klein beetje mede-eigenaar bent van al die fraaie natuurgebieden en dat je als lid bijdraagt aan de instandhouding en het beheer van die fraaie natuurgebieden door Natuurmonumenten. Kortom, ondanks dat de zon niet scheen, was het een geslaagde middag.