De medebewoners in onze natuurgebieden: het Oranjetipje
Het oranjetipje (Anthocharis cardamines) is een dagvlinder uit de familie Pieridae. Deze vlinder is herkenbaar aan de oranje vleugeltoppen bij de mannetjes, terwijl de vrouwtjes witte vleugels hebben met een donkergrijze rand. Beide, het mannetje en het vrouwtje, hebben een zwarte stip op het bovenste deel van de vleugels.
Het leefgebied van het oranjetipje bestaat voornamelijk uit matig vochtige graslanden, bosranden en open bossen. De waardplanten voor de rupsen zijn voornamelijk kruisbloemigen, zoals pinksterbloem, look-zonder-look, scheefkelk en judaspenning. De rupsen voeden zich eerst met de bloemen en later met de vruchten van deze planten. De volwassen vlinders drinken nectar van verschillende bloemen, waaronder ook de pinksterbloem en het look-zonder-look.
Het gebruik van inheems en autochtoon plantmateriaal is cruciaal voor het behoud van het oranjetipje. Inheemse planten zijn soorten die zich na de laatste ijstijd op eigen kracht in Nederland hebben gevestigd, terwijl autochtoon plantmateriaal afkomstig is van planten die al generaties lang in een bepaald gebied voorkomen. Door deze planten te gebruiken, wordt de biodiversiteit bevorderd en wordt een geschikt leefgebied voor o.a. ook het oranjetipje gecreëerd.
Samen met het oranjetipje vliegen er in het voorjaar ook andere vlinders rond, zoals de dagpauwoog, citroenvlinder, koolwitjes, boomblauwtje, bont zandoogje en klein geaderd witje. Deze vlinders hebben verschillende leefgebieden en waardplanten, maar delen vaak dezelfde nectarbronnen en de zonnige plekken.
Op de foto is te zien dat de onderkant van de vleugels een waar kunstwerk is.
De foto is gemaakt in de Leusener maan bij Oudleusen.
