Wacht, er kan nog een ree komen!
Mariël Rondeel deelt haar ervaring die ze had op een vroege ochtend in de dichte mist in het Buurserzand. In de natuur is écht altijd iets te beleven. Een prachtig nieuw verhaal wat we graag toevoegen aan de serie 'Natuurverhalen langs de route'.
Een kleine stille wereld
Weekend! Alle tijd om 's ochtends vroeg op pad te gaan voor een wandeling in de natuur en om foto's te maken. Het weerbericht voorspelt ochtendmist, dus de wekker staat vroeg. Ik besluit om naar het Buurserzand te gaan, want dat is maar een kwartiertje rijden. Het begint meteen al goed: ik rijd Enschede uit en zie mist over de weilanden hangen. Op de Usseler Es kun je echter al geen hand voor ogen meer zien.
Hmm, misschien was vandaag op pad gaan met de camera toch niet zo'n goed idee. Maar ja, ik ben toch onderweg dus ik rijd door. Eenmaal op het Buurserzand is de mist inderdaad behoorlijk dik. Toch geniet ik van de wandeling door deze kleine, stille wereld. De weerapp geeft aan dat de zon rond 9 uur door komt, dus ik kan rustig even kijken hoe het bij de Steenhaarplassen is. Best heftig om te zien dat daar helemaal geen water meer te bekennen is. Je kunt gewoon over de bodem van de plas lopen. Ik zie een bekende die ook geniet van de vroege ochtend. We maken een praatje.
Dichte mist in het Buurserzand.
Ineens hoor ik gerommel ...
Rustig wandel ik richting het Buursermeertje, in gedachten verzonken. Ineens hoor ik hard gerommel rechts achter mij. Ik kijk om en in een flits zie ik twee reeën achter elkaar uit het bos komen en richting de hei stuiven. Ik pak snel mijn camera. Hoe stel ik ook alweer die snelle, continu-opname stand in? Afgelopen zomer heb ik mijzelf verwend met een nieuwe camera die 20 foto's per seconde kan maken en scherp kan stellen op het oog van een dier. Zelfs als dat dier rent. Nu ik het nodig heb, weet ik natuurlijk in de gauwigheid niet meer hoe dat moet. Dan maar gewoon op goed geluk. Ik heb de mazzel dat een derde ree het tweetal op hoog tempo volgt. Beet! Die staat erop. Niet helemaal scherp maar ik ben blij met deze actiefoto.
Het pad wordt nog even versperd door een koe die wel benieuwd is wat ik daar doe.
Een actiefoto als flinke oogst
Tevreden wandel ik naar de parkeerplaats. Het pad wordt nog even versperd door een koe die wel benieuwd is wat ik daar doe. Gelukkig is er een onverschrokken wandelaar die er wel langs durft te lopen. De koe gaat netjes aan de kant, dus ik kan mijn weg vervolgen. Ondertussen komt het zonnetje door. Nog niet heel uitbundig, maar ik kan toch nog wat mooie plaatjes maken. Met een flinke oogst rijd ik terug naar huis. Tijd voor ontbijt!
De blauwe knoop bloeit nog volop in het Buurserzand.
