Mariël 'Het intieme landschap van Elfterheurne'
Mariël deelt haar verwondering in de serie 'De omweg van ... natuurverhalen langs de route.' Laat je inspireren door de verhalen van bezoekers in de
natuurgebieden van Salland-twente. Alsof je mer haar meewandelt door Elfterheurne
Aantrekkingskracht van de natuur
Het is vrijdag 11 april en de zon schijnt. Alle reden om naar buiten te gaan! Eigenlijk vind ik dat ik aan de slag moet met het opruimen van de achtertuin, maar de echte natuur is toch aantrekkelijker. Al langer zit ik te denken om weer eens naar de Elfterheurne te gaan. Een prachtig gebied bij De Lutte waar ik pas één keer geweest ben, vier jaar geleden tijdens mijn verjaardag in mei. Ik liep toen over een prachtig hooggelegen pad, en het frisse groen van de bomen knalde mij tegemoet. Op Instagram zoek ik de foto op. Yes, wat was het mooi! Eens kijken hoe het vandaag eruit ziet.
Verscholen paadje
Ik parkeer mijn auto bij De Tankenberg en steek de Bentheimerstraat over. Het lukt mij om het verscholen paadje terug te vinden waar ik toen mijn wandeling begon. Ik loop het smalle pad naar beneden, en geniet meteen van de prachtige bloesem die mooi afsteekt tegen de blauwe lucht. Dat is een foto waard. Het paadje buigt naar rechts en aan beide kanten staat nog water in het lagergelegen grasland. Goed nieuws, zeker met de droogte van de afgelopen tijd. Het pad gaat omhoog en ja hoor, daar zijn de dikke bomen waar ik eerder tussendoor liep. Ze zijn nog niet echt groen, maar het voordeel is dan weer dat je mooie doorkijkjes hebt op het intieme landschap dat zo kenmerkend is voor dit gebied. Ik buig linksaf, omdat ik rechts van het pad veel hoge bulten zand zie liggen. Best wel lelijk eerlijk gezegd, maar nodig voor de huizen die ze daar bouwen. Wat een paradijselijke plek om te wonen.
Een voorzichtige bloem
Ik wandel naar beneden en kom uit op de Rhododendronlaan. Die steek ik over en loop verder in de mooie 'tuin' onderaan landgoed De Wilmersberg. De paden zijn goed te bewandelen en slingeren romantisch langs de bloeiende bomen, beekjes en vennetjes. De oevers kleuren geel en wit van het speenkruid en de bosanemonen. Terug op de Rhododendronlaan zie ik al een voorzichtige bloem aan een van de struiken. Ik besluit om de laan helemaal af te wandelen, benieuwd of er al meer in bloei staat. Maar helaas. Nog even wachten en dan wandel of fiets je hier door een zee van bloemen. Via de Haerweg wandel ik weer richting het hoge pad. Het rondje zit er bijna op. Nog even genieten van het uitzicht.
