Zeegrasproef Griend geeft onverwacht resultaat door hete zomer
Deze zomer vond bij Griend een uiterst succesvolle zeegrasherstelproef plaats. Op kleine schaal werden verschillende zaaimethodieken uitgeprobeerd. Zo groeiden eindelijk meer dan 10 zeegrasplanten per vierkante meter.
Zeegrasmagie
Dit ‘magische getal’ van tien planten per vierkante meter was een doel dat afgelopen jaren nooit eerder is gehaald. Het getal is gebaseerd op de bijzondere eigenschappen van deze zeeplant. Zeegrassen zijn zogenaamde biobouwers. Door hun structuur en groeiwijze kunnen ze de eigen omgeving naar hun hand te zetten. Bijvoorbeeld: ze maken het water helderder door de stroming te remmen, zo krijgen ze meer licht om te groeien. Meestal werkt dit het beste als er veel planten bij elkaar groeien. Bij groot zeegras is dat vanaf 10 planten.
Groot zeegras, Griend
Deze planten groot zeegras groeien verder uit elkaar en staan nog in een 'plasje' water bij laag water.
Hitte en uitdroging
Door de hete zomer pakte het verwachtte succes van onze hoge zeegrasdichtheden echter anders uit dan verwacht: juist de planten die dicht bij elkaar groeiden stierven vroeger dan verwacht af. Die handige biobouwfunctie deed het zeegras de das om. De plantengroepjes remden succesvol de stroming en het zand sloeg neer rond de wortels. Hierdoor ontstond rond deze planten een heuveltje, dat hen ‘optilde’ boven de omliggende zeebodem. Bij laag water kregen de planten op het heuveltje last van uitdrogingsverschijnselen. De planten die minder dicht op elkaar groeiden overleefden het wel omdat ze nog in een laagje water stonden. Opmerkelijke resultaten als gevolg van een zomer van extremen.
Vroeg afgestorven groot zeegras bij Griend 2018
Deze pol groot zeegras, op een zelfgebouwd heuveltje wadbodem, is al vroeg in het seizoen afgestorven. De reden is dat het door de hittegolf te heet is geworden.
Meer onverwacht resultaat
Hoewel de oorspronkelijke proefvlakken bij Griend klein waren (48 vlakken van 4m2) kwamen niet in alle vlakken het verwachte aantal planten op. Een deel van de zaden spoelde weg. Gelukkig ging een groot deel van de zaden niet verloren, want onderzoekers vonden in de 30 hectare rondom de proefvlakken nog groot zeegras planten terug. Het is duidelijk dat die planten afkomstig zijn uit het gezaaide zaad, omdat er verder in het gebied geen groot zeegras groeit. Zeer waarschijnlijk staan er zo’n 10.000 groot zeegrasplanten rondom de proefvlakken. Een ongekend bij effect van de zaaiproeven.
Hete zomer, weinig zaden
Helaas zien de lange termijneffecten voor dit veld er niet goed uit. De planten produceerden dit jaar vrijwel geen zaad, mogelijk ook als gevolg van de hittegolf. De eenjarige planten zijn afhankelijk van zaad voor het volgende groeiseizoen, dus dit voorspelt niet veel goeds voor volgend jaar.
Kitspuitmethode zeegras zaaien
Toch veel geleerd van de proef
En de zaaimethodeproef? Daar kwam uit dat de meest efficiënte manier van zaaien met de zogenaamde ‘kitspuitmethode’ bestaat uit het diep inspuiten van de zaden (op vier cm), met honderd injecties per vierkante meter en twee zaden per injectie. Deze kennis wordt in de toekomst gebruikt om zaaiproeven efficiënt in te kunnen zetten en zaadverliezen te kunnen beperken.
Wil je de zeegrasproeven volgen? Kijk dan op het blog van zeegrasonderzoeker Laura Govers.
Ben je geïnteresseerd om in 2019 als vrijwilliger mee te helpen aan dit onderzoek? Stuur een e-mail naar [email protected]
