Op zoek naar reeën

Goed voorbereid op pad

Voor we op pad gingen heb ik aan de hand van wat schedeltjes, geweitjes, pootjes en foto’s o.a. uitleg gegeven over het leven, voortplanting en gedrag van reeën. Dit doe ik altijd voor een wandeling omdat we tijdens een wandeling wat gedempter of op sommige momenten helemaal niet kunnen praten. We willen reeën niet storen of opmerkzaam op ons maken.

Vleermuiskastjes en mestputjes

Waar het onderweg kon vertelde ik wat over het ontstaan van het kampenlandschap en haar boerderijen en wat er nu nog van te zien is. Ook de vleermuiskastjes en de mestputjes van de das kwamen onderweg aan bod. De reeën lieten zich in het begin van de route niet zien maar dat veranderde gelukkig toen we helemaal achter in Achterbroek aan kwamen.

Het duurde even, maar toch ...

De eerste reebok werd achterin het weiland richting de Dennenweg gespot. Verder lopend troffen we links eerst twee reeën aan, een bok en geit. Plots liepen er nog drie, dat waren jonge geiten van vorig jaar met hun moeder. En er kwam er een tweede bok aanlopen. We hielden ons uiterst stil en verwachtten enig “Rambo-gedrag” van de reebokken maar er brak geen tumult uit tussen de heren.

Even later verscheen er nog een prachtige zwarte reegeit en het feest kon niet op toen een geit en bok bronst-gedrag lieten zien en kort daarna in het bos verdwenen. Doordat ik op de parkeerplaats had aangegeven dat reeën op grote afstand bewegingen kunnen waarnemen maar toch op afstand niet scherp zien en wij heel rustig verder wandelden werden de reeën niet door ons verstoord. We konden daardoor alles van redelijk dichtbij goed observeren. Ik complimenteerde op mijn allerzachtste fluistertoon de groep. Ik heb het wel eens anders meegemaakt.

Bingo! We zijn getuige van echt bronst gedrag

We spotten nog een prachtige reegeit, maar helaas zag deze ons ook en koos het zekere voor het onzekere en verdween in het bos. Verder lopend richting Dennenweg kwam er een mooie volslagen reebok op ons pad, deed een grote plas en vervolgde rustig zijn weg langs de bosrand. Hij merkte niet tijdig genoeg op dat zich een andere bok schuilhield in de struiken. Bingo! We waren getuigen van een kort maar heftig conflict met veel gescheld tussen de twee bokken. Een bok nam daarna al gauw het hazenpad.

Jagende vleermuizen als afsluiter

Verder lopend richting de Meulenhorst troffen we op wat grotere afstand nog twee reeën lopen. Bij het erf van de Meulenhorst vertelde ik iets over deze bijzondere locatie. Teruglopend naar de parkeerplaats liet ik de groep als afsluiter met de detector geluiden van jagende vleermuizen horen.  Een extraatje. Altijd leuk om te doen. De groep waardeerde het echt. Een mooie avond en voldaan weer naar huis!

Gerrit Houtschild