Klein maar fijn: het Roderveld

Roderveld, nooit van gehoord

Onlangs viel mijn oog op een activiteit van Twente Natuurmonumenten waar ik wel aan mee wilde doen: vlinders spotten in het Roderveld. Door andere afspraken kwam het er helaas niet van. Maar de naam van dit natuurgebied bleef hangen in mijn hoofd. Ik had er nog nooit van gehoord. Het Roderveld, waar ligt dat eigenlijk? Op de eerste dag van mijn zomervakantie besluit ik het eens te gaan verkennen.

Cameratas mee

Zoals altijd gaat de cameratas mee. Want dat is voor mij echt ontspannen: lekker de natuur in en vastleggen wat daar aan moois te zien is. Op de website lees ik dat er twee wandelroutes beginnen bij het Everloo. Die plek ken ik wel, want ik fiets er regelmatig langs op een van mijn favoriete tochtjes. Zou ik het Roderveld daarom niet allang gezien hebben vanaf de e-bike? Misschien vind ik het wel niets, zeg ik tegen mijn partner voordat ik in de auto stap. Ik blijk mij te vergissen.

Ik ben nu al fan van dit gebied

Op de parkeerplaats bij het Everloo haal ik de camera meteen al uit de tas. Een ooievaar schrijdt statig door het gras. Het perfecte plaatje. Dat begint goed! Ik start de wandeling van bijna drie kilometer en passeer vrijwel meteen een akker met alweer allemaal bloemen. De vlinders dwarrelen er vrolijk overheen. De zonnebloemen steken mooi boven de andere uit. Ze trekken niet alleen mijn aandacht, maar ook van menig bruin zandoogje. Het lukt om een paar zonnige plaatjes te maken van bloem en vlinder. Ik ben nu al fan van dit gebied! Ik sla de bocht om en kom op het fietspad dat ik ken. Een prachtige laan omzoomd door hoge bomen. 

Ongelooflijk stil

Al vrij snel geeft een markeringspaaltje aan dat ik van het pad af moet. Gelukkig maar, want nu ga ik iets nieuws zien. Ik wandel een dichtbegroeid bospad in. Heerlijk, wat een rust. Via kronkelige paadjes bereik ik het Roderveld - zo zie ik aan de borden. Door het warme weer en de droogte zie ik maar een enkele vlinder op de paarse distels. Het voordeel is wel dat dit open veld ongelooflijk stil is. En dat zo dichtbij het toch wel druk befietste pad. Ik vervolg mijn weg door een groene tunnel van struiken en lage bomen. 

Romantisch plekje

Hoor ik daar water ruisen? Jawel hoor, er ligt een houten brug over een beekje dat ik al eerder zag stromen. Wat een romantisch plekje. Tijd voor een filmpje voor het thuisfront. In de verte zie ik mensen langsfietsen. Ik ben weer op bekend terrein. Jammer dat ik het Roderveld weer ga verlaten. Het is een klein maar fijn en gevarieerd gebied. Mijn bezoek zal zeker niet bij deze ene keer blijven. Ik kom terug, in een ander jaargetijde. En ben nu al nieuwsgierig hoe het er dan zal zijn. 

Mariël Rondeel

Meer natuurverhalen uit Twente lees je hier.