Vertraging helpt economie, natuur, boer en bouw niet

Elk voorstel dat toch weer het geitenpad op wil van juridische onderhandeling is kansloos. Maar belangrijker is de (toch echt inmiddels fundamentele) vraag die te weinig gesteld wordt: moet je het willen? Wetende wat de erbarmelijke staat van de natuur is, de natuur die al decennialang het slachtoffer is van dit soort pogingen het probleem niet bij de bron te hoeven aanpakken. De tijd van vooruitschuiven en doormodderen is allang voorbij, zo sprak de rechter meermaals. Eenieder die ervoor kiest dat niet te begrijpen negeert de rechtspraak. De realiteit verandert niet wanneer de Haagse realiteit verandert, enkel met bestuurlijke durf en forse stikstof reductie lossen we dit probleem op. Al het andere is vertraging. Vertraging die juist voor economische partijen vervelend is. Net als de natuur, de bouw en boeren wachten ze al te lang.