Meer weidevogels in de Korendijkse Slikken

Te droge grond voor weidevogels

De Korendijkse Slikken is bij uitstek een weidevogelgrasland. In de praktijk was dit echter lastig terug te zien. Door peilverlaging in het landelijk gebied gaat het al jaren slecht met weidevogels in Nederland. In de Korendijk hadden we ook nog te maken met lekkende sluizen en lage waterstanden van het Haringvliet. Daardoor was het niet mogelijk om optimale waterstanden te creëren en te handhaven. Met als resultaat vaak droge (klei)grond. 

Of je nu een vogelkenner bent of niet; je kunt je vast wel vogelsoorten met lange snavels inbeelden. De grutto of scholekster bijvoorbeeld. Met die snavels halen ze voedsel uit de grond. Dat is best lastig als de bodem droog en hard is. En als het ze al lukt, is het lastig om voedsel te vinden; het bodemleven heeft zich dieper onder de grond teruggetrokken op zoek naar vochtigere plekken om te krioelen.

Vernieuwd watersysteem helpt de weidevogels

Onder de noemer ‘boerenlandvogelproject’, gefinancierd door de provincie, hebben we aanpassingen gedaan om de vogels te helpen. Er is een elektrische pomp geplaatst om water in te laten, regelbare schuiven zorgen er voor dat het er weer uit kan. Oude greppels zijn verdiept en gangbaar gemaakt zodat ze vollopen met hoogwaterstand. De geplaatste molentjes, stuwen en vlotterbakken maken het watersysteem compleet. In een app kunnen we de waterstanden eenvoudig controleren en bijstellen. 

Wat het systeem zo bijzonder maakt, is dat het is afgestemd op andere doeleinden. In het gebied bevinden zich een aantal pachtvakken van boeren. Deze zijn buitengesloten van ons watersysteem en hebben dus hun eigen waterstand. Zo kunnen de boeren blijven boeren. 
 

Positieve resultaten

Afgelopen maanden was alles in werking en we hebben de eerste resultaten binnen. Voor het eerst in lange tijd lag het grasland er optimaal bij. Alle natte stukken grond zijn beter en gevarieerder begroeid en geven, in combinatie met de toegenomen verspreidingsruimte, een betere overlevingskans voor de jongen. De vogels wisten dat te vinden en waarderen. Allerlei soorten zijn in aantal broedparen toegenomen. De grutto van 8 naar 12, kieviet van 24 naar 38, scholekster van 12 naar 18, tureluur van 25 naar 31. 

Inmiddels is de rust teruggekeerd in het gebied. De jongen zijn alweer een tijdje vliegvlug  en verblijven in nabij gelegen foerageergebieden of gaan op tocht om te overwinteren. Maar we zorgen dat ze hier in het voorjaar weer op natte grond kunnen neerstrijken!