Landgoed het Hakenberg, vroeger en nu

Middeleeuwse oorsprong

Het Hakenberg kent een lange en bijzondere geschiedenis die teruggaat tot de middeleeuwen. Al in 1440 wordt de naam Hakenberch genoemd, later Haekenbergh. Volgens de overlevering zou hier een hoofdman van de Hunnen hebben gewoond, op het hoogste punt van de heuvel, met een geheime tunnel naar de Hunnenborg. De naam wordt ook in verband gebracht met Wodan, de Germaanse oppergod. Het gebied stond bekend als een markant punt in het landschap.

Bloeitijd van de buitenplaatsen

In de 18e en 19e eeuw ontstond in Twente een ware buitenplaatsencultuur. Textielfabrikanten lieten buitenplaatsen aanleggen om te ontsnappen aan de vervuilde stadslucht en drukte. Twente bestond toen grotendeels uit heide, die werd ontgonnen voor bossen, landbouwgrond en parken. Zo kreeg ook Het Hakenberg zijn eerste parkachtige aanleg, met lanen, zichtlijnen en een theekoepel op de heuveltop. Deze koepel, gebouwd in 1856, bood uitzicht over akkers, bos en heuvelruggen.

Van geliefde wandelplek tot landschapspark

Voordat de families Krepel en Noury het Hakenberg in de 19e eeuw kochten, was het al een geliefde plek voor wandelaars en dagjesmensen. Na de aankoop werd het terrein ingericht als landschapspark, waarbij de ligging op de stuwwal en de afwisseling van glooiend terrein, bos en agrarische velden centraal stonden. In 1902 kwam het landgoed in handen van A.J.H. Blijdenstein. Toen bestond het uit bossen, landbouwgronden en de theekoepel, maar nog zonder landhuis. Rond 1927 gaf de familie Blijdenstein tuinarchitect Pieter Wattez de opdracht het park in Engelse landschapsstijl in te richten, met slingerpaadjes, open weides en zichtlijnen. In 1928 verrees een Oostenrijks chaletstijl-landhuis als blikvanger in het groen.

Restauratie en behoud

Na drie generaties Blijdenstein werd Het Hakenberg in 2007 gekocht door de familie Kamphuis. Zij startten een grootschalige restauratie van het park en de gebouwen. Het herstelplan bracht lanenstructuren, parkbossen en zichtassen weer terug naar hun oorspronkelijke glorie. De samenhang tussen natuur en cultuurhistorie stond daarbij centraal. Het resultaat was een hersteld landgoed met een sterke landschappelijke identiteit.

Het Hakenberg vandaag

Sinds 2020 is de familie Lurvink eigenaar van Het Hakenberg. Zij zetten zich in voor behoud van de landschappelijke kwaliteit en het cultureel erfgoed. De stuwwal, zichtlijnen, parkbossen en historische elementen blijven gekoesterd. Zo blijft Het Hakenberg een voorbeeld van Twentse buitenplaatscultuur, waar natuur en historie elkaar versterken.