In memoriam: Prof.dr.ir. I.S. Zonneveld
Op 18 december 2017 overleed prof.dr.ir. I.S. Zonneveld, Ies Zonneveld, zoals velen hem kenden. Hij was bestuurslid van Natuurmonumenten in de jaren 1980 tot 1988. Hij was een positief en optimistisch bestuurslid, een bevlogen natuurbeschermer en een markant mens. Tot op het laatst behield hij zijn belangstelling, energie en levenskracht.
Hij was één van de eersten die aandacht vroeg voor de landschapsecologie, als een studie waarin bodem, vegetatie en de omgeving in samenhang worden bekeken, evenals de ontwikkeling van het landschap in de tijd.
Het natuurgebied De Biesbosch lag hem na aan het hart. Toen hij in de oorlogsjaren daar was ondergedoken, ontmoette hij het meisje dat later zijn vrouw werd. In 1960 verscheen zijn proefschrift ‘De Brabantse Biesbosch, een studie van bodem en vegetatie van een zoetwatergetijde delta’. Bij de polder waar zijn verloofde Maartje op de boerderij woonde, stond een hoogspanningsmast. Vanaf 1944 tot 1998 klom Ies Zonneveld ieder jaar in die mast, op 50 m. hoogte, om het gebied te bekijken en van daaruit foto’s te maken. De resultaten van het hiermee verrichte onderzoek heeft hij in 1999 neergelegd in zijn boek: 'De Biesbosch een halve eeuw gevolgd, van hennip tot netelbos en verder'. En zijn bijnaam was ook wel ‘Ies van de Bies’
Ies was een groot voorstander van de terugkeer van de getijden in het Haringvliet en Hollands Diep en daarmee in het zoetwatergetijdegebied de Biesbosch. Hij maakte deel uit van de commissie waarin vier varianten voor het getij werden doorgerekend. De overheid koos ervoor om te beginnen met de Haringvlietsluizen op een kier te zetten. Dat zou eerst in 2008 gebeuren, werd uitgesteld tot 2010 en wordt nu gerealiseerd in 2018.
Helaas kan Ies Zonneveld het zelf niet meer meemaken als de kier in de sluizen daadwerkelijk open gaat, maar in de herinnering van velen zal hij dan zeker aanwezig zijn.