Ommetje Geuldal bij Epen

Tegenwoordig is de Volmolen een graanmolen maar vroeger diende deze om er stoffen te "vollen". 

OUD AMBACHT
Vollen (of vilten) is een oude techniek om wol te kunnen verwerken. 
Vroeger werden hiervoor volmolens gebruikt. Vollen verbetert de kwaliteit van geweven wollen stof. De stof werd daarvoor in grote eiken kuipen gelegd, die gevuld waren met een mengsel van volaarde (een soort klei), lijnzaadolie, ranzige boter, urine en water. Stampers, aangedreven door de waterkracht van de Geul, drukten de stof plat. Veertien uur later waren de wollen lakens viltig, ruwer en sterker.

WAT EEN GEUR AAN DE GEUL!
De voor het vollen benodigde urine en ranzige boter loosde men na gebruik in de Geul. Niet vreemd dus, dat de Volmolen buiten de dorpskern van Epen is gebouwd!

Kijk voor openingstijden van de molen op natuurmonumenten.nl/geuldal

Op de hoogste plekken in het Geuldal ontspringen tientallen hele kleine bronbeekjes. Zelfs die hele kleine stroompjes hebben een eigen naam, zoals hier de Klopdriescherbeek en verderop de Limbergbeek.

Bij deze stroompjes groeien vaak bijzondere planten, zoals de beekpunge.